ترامپ از حرف تا عمل

ترامپ از حرف تا عمل                                                                                                                                                       رضا بژکول روزنامه نگار 

                                                                                                    irranews@

نوام چامسکی نظریه پرداز آمریکایی درباره ترامپ سخنی گفته که از شناخت آگاهانه جامعه آمریکا خبر می‌دهد؛ "حس انزوا وبی یاوری و غلبه قدرت‌ها‌ی نیرومند بر مردم آمریکا آنها را به وحشت انداخته و همین وحشت و از هم پاشیدگی زمینه محبوبیت و پیروزی فردی مثل ترامپ در انتخابات این کشور را بوجود آورده."پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا بحث‌ها‌ی زیادی در محافل جهانی به پا کرده و هر کسی از منظر خویش به ارزیابی و تحلیل درباره شخصیت وجودی او پرداخته است. اما آنچه که مهم به نظر می‌رسد سابقه او در عرصه‌ها‌ی مختلف است، اول اینکه او یک سیاستمدار نیست بلکه تاجری موفق در عرصه اقتصادی است، دوم اینکه او از پشتیبانی کنگره و سنا برخوردار نیست و نباید او را با بوش، ریگان، کلینتون و اوباما مقایسه کنیم.

باید توجه داشته باشیم در کشور آمریکا ساختارها و نهادها مهم تر از افراد به شمار می‌روند و چارچوب‌ها‌یی در امریکا است که رئیس‌جمهور کشورشان را در چنبره خود قرار می‌دهد، وتحت کنترل نهادها قرار می‌گیرد اگرچه ترامپ شخصیت متزلزل و بی‌ثباتی داشته و دارد که ممکن است این چارچوب‌ها را نیز تا حدودی بشکند. اظهارات جنجالی ترامپ در باره برجام هنگام مبارزات انتخاباتی یکی از آن بی ثباتی‌ها‌ در شخصیت او است که ما را به یاد نظریه پرداز معاصر امریکایی ریچارد روز کرانس می‌اندازد که گفته "لزومی ندارد که سیاست اعلامی با سیاست اعمالی یکی باشد، یعنی می‌توانی شعار "مبارزه با تروریسم" را بدهی اما از تروریست حمایت مالی و لجستیگی به عمل آوری". این گفته نشان می‌دهد که جایگاه و موقعیت گوینده سخن نقش اساسی در واقعی بودن و غیر واقعی بودن
اظهارات سیاستمداران بازی می‌کند.
آنچه که ترامپ در بحث برجام مطرح کرده است بیشتر کارکرد تبلیغاتی دارد تا واقعی، چرا که سیاست اعلامی بیشتر برای فضا سازی و ایجاد موفقیت برای برتری جویی در عرصه رقابت‌ها‌ است در حالی که در امریکا محدودیت‌ها‌ و نظام کنترل‌ها‌ بر قدرت کاملا گویا و بسیار تعیین کننده است. کنگره، مجلس سنا، قضات دیوان عالی و افکار عمومی بازدارنده اصلی سیاست‌ها‌ی یک رئیس جمهور در امریکا هستند. در خود بدنه دولت یعنی قوه اجرایی بسیاری از کارشناسان، مشاوران، اتاق‌های فکر و موسسات راهبردی پژوهشی نظرات و گفتارهای رئیس جمهور آن کشور را غربال و به آن نگاه ویژه دارند.
مگر می‌شود قطعنامه 2231 مصوب 20 ژوئیه 2015 را که برای استحکام حقوقی برجام در سطح بین‌المللی به کار رفته و 15 عضو دائم و غیر دائم شورای امنیت آن را به تصویب رساندند، یک طرفه ملغی کرد؟
برجام توافق یک کشور با یک دولت نیست بلکه به عنوان یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل تثبیت شده و با تصمیم و یا اراده یک دولت نیز قابل تغییر نیست.
بی‌جهت نیست که اتحادیه اروپا بلافاصله در آبان سال 95 در یک نشست اضطراری و با تصویب بیانیه 10 ماده‌ای از برجام حمایت و راه خود را از ترامپ از بدو انتخاب او جدا کرد، موگرینی مسئول سیاست خارجی اروپا در پایان همین نشست گفت "پایدار ماندن برجام و اجرای آن از اولویت‌ها‌ی اتحادیه اروپا است. همچنان که اوباما نیز در همان تاریخ اعلام کرد "این توافق بین ما و ایرانی‌ها‌ نیست توافق بین ایران و گروه 5 بعلاوه یک یعنی کشورهای دیگر از جمله برخی از نزدیک ترین متحدان ما است".

بر این اساس اقدامات یکطرفه ترامپ در بحث برجام با واکنش دیگر متحدین آمریکا مواجه شده و اقدام متقابل ایران را به دنبال خواهد داشت و آن اقدام این خواهد بود که از زیر بار تمامی تعهداتش خارج شود.           روزنامه آفتاب یزد

کانال ایران نیوز با خبرهای روز                      irranews@