شغل های جهان و عجایب آن

عجیب ترین شغل های جهان را بشناسید

در دنیای امروز همه بدنبال شغل و کسب درآمد هستند و بیشتر مردم جهان برای شغل خود زحمت می کشند اما بعضا در زمینه هایی کار می کنند که شاید چندان جذاب و جالب نباشد. با این حال مشاغل جالب و عجیب بسیاری هم در جهان وجود دارد که بعضی حاضرند با وجود درآمد کم در آن ها مشغول شوند. این مشاغل شاید در نظر افراد بسیاری خسته کننده یا تکراری باشد اما مطمئنآ سلیقه همه افراد یکی نیست و بسیاری حاضر هستند تا در مدت زمان کوتاهی وارد این شغل ها شوند.

تست کننده شکلات

شاید باور این که افرادی با تست شکلات سالانه درآمدی برابر با 70 هزار دلار دارند برای شما سخت باشد اما در بسیاری از کشورهای تولید کننده شکلات شرکت های بزرگ افرادی را استخدام می کنند که تنها با تست محصولا این شرکت ها می توانند درآمد بسیاری به دست آورد و در عین حال شغلی راحت و لذت بخش داشته باشند. این افراد در عین این که باید بتوانند مزه شکلات ها را به خوبی تشخیص دهند معمولآ وظیفه کنترل کیفیت ظاهری شکلات ها را بر عهده دارند.

سازنده مجسمه های لگو

اگر تا به حال وارد فروشگاه های بزرگ شده باشید مجسمه هایی ساخته شده از لگو را دیده اید. این مجسمه ها توسط افرادی ساخته می شوند که به صورت حرفه ای به این کار مشغول هستند و طراحی های بسیاری را برای شرکت لگو ارایه می دهند. شاید هیچ کدام از این افراد در کودکی خود تصور نمی کردند که در بزرگسالی شغلشان چینش اسباب بازی خواهد بود.

نگه دارنده جزیره

شاید برای بسیاری از ما سفر به جزایر خوش آب و هوا و گذراندن تعطیلات در آن ها تنها یک رویا باشد اما افرادی هستند که برای تبلیغات و نگه داری از جزایر خصوصی حقوق دریافت می کنند. این افراد معمولآ مدت زمانی را در یک جزیره خاص سپری می کنند و با فیلم برداری از تجربیات خود سعی می کنند توریست های بسیاری را به این جزایر جذب کنند.

تستر خواب حرفه ای

بسیاری از ما هنگامی که از خواب بیدار می شویم دوست داریم تا به خواب خود ادامه دهیم، شاید برایتان جالب باشد که افرادی برای خوابیدن و آزمایش تخت خواب ها درآمد کسب می کنند. علاوه بر آزمایش کیفیت تخت خواب ها این افراد گاه درآزمایش های علمی نیز شرکت می کنند و می توانند درآمدی برابر با 60 هزار دلار در سال داشته باشند.

آشپز زیر دریایی

آشپزی خود شغلی است بسیار جالب و لذت بخش و افراد بسیاری زمان بسیاری را صرف یادگیری روش های مختلف آشپزی می کنند. بیشتر آشپزها در رستوران ها مشغول به کار می شوند و می توانند در صورت موفقیت رستورانشان به درآمد بالایی نیز دست یابند. در میان افرادی هستند که با مشغول شدن در زیردریایی ها می توانند درآمدی برابر با بیش از 250 هزار دلاردر سال کسب کنند. این شغل با این که درآمد بسیار بالایی را برای یک آشپز به همراه خواهد داشت ممکن است پس از مدتی نه چندان طولانی خسته کننده شود.

هکرهای کلاه سفید

افراد آشنا به سیستم های کامپیوتری می توانند با سوء استفاده از حفره های امنیتی و کلاه برداری درآمد بسیار زیادی کسب کنند. در این میان هکرهایی هم هستند که اصطلاحآ با نام کلاه سفید شناخته می شوند. این افراد در واقع سعی می کنند با پیدا کردن راه های نفوذ و نقاط ضعف به شرکت ها و یا افراد کمک کنند نقطه ضعف سیستم های خود را پیدا کنند و قبل از این که مورد حمله هکرهای واقعی قرار گیرند این ایرادات را برطرف کنند. بسیاری از شرکت های بزرگ جهان به افرادی که بتوانند در بهبود امنیت سیستم هایشان به آن ها کمک کنند جایزه بزرگی اهدا می کنند.

تست کننده وسایل خانه

همانند افرادی که تخت خواب ها را برای راحتی آزمایش می کنند، این افراد نیز با آزمایش وسایل خانگی همانند میز و صندلی و مبل تلاش می کنند تا میزان راحتی آن ها را تعیین کنند.

جمع کننده توپ گلف

بسیاری از زمین های گلف از حوض های طبیعی یا مصنوعی در محیط خود استفاده می کنند. این حوض ها که اغلب به باتلاق شباهت دارند محل گم شدن صدها توپ گلف در سال هستند. زمین های گلف هرسال غواصانی را استخدام می کنند تا این توپ ها را از اعماق آب بازیابی کنند. این افراد می توانند هر سال درآمدی تا حدود 100 هزار دلار را کسب کنند.

خریدار حرفه ای

آیا تا کنون با خود فکر کرده اید که اشخاص مهم و معروف چگونه خریدهای خود را انجام می دهند؟ پاسخ این سوال ساده است: خریداران حرفه ای. مطمئنآ افراد بسیاری هستند که به شدت به خرید و گشت گذار در بازار علاقه مند هستند و حاضرند هر روز در بازارهای مختلف به خرید بپردازند. این افراد می توانند شغلی را به دست اورند که در آن باید برای افراد مشهور و افرادی که وقت برای بازار گردی ندارند به خرید بپردازند. درآمد این شغل با توجه به اهمیت فرد استخدام کننده متفاوت است، اما مطمئنآ افرادی هستند که حاضرند این کار را با کم ترین درآمد انجام دهند.

عمر جاویدان رازی که گوگل افشا کرد

گوگل راز عمر جاویدان را برملا کرد

در یک نمونه بارز از این رخداد‌ها، ری کرزویل (Ray Kurzweil) که یکی از مدیران گوگل است مدعی شد که انسان‌ها تا دهه 2030 میلادی و به واسطه صنایع روباتیک می‌توانند به عمر جاویدان دست پیدا کنند.

یکی از مدیران گوگل به نام ری کرزویل (Ray Kurzweil) معتقد است که تا سال 2030، انسان‌ها به مرحله‌ای از پیشرفت خواهند رسید که با تلفیق بدن خود با روبات‌ها به عمر جاویدان دست پیدا خواهند کرد.

در حالی که نظر سطح عمومی جامعه نسبت به آینده صنایع روباتیک با ترس همراه است، در سطوح بالاتر و در میان نخبگان شاهد ارائه تئوری‌های بسیار عجیبی هستیم که در برخی از موارد دقیقا متضاد کلمه ترس را برای ما تفسیر می‌کنند. در یک نمونه بارز از این رخداد‌ها، ری کرزویل (Ray Kurzweil) که یکی از مدیران گوگل است مدعی شد که انسان‌ها تا دهه 2030 میلادی و به واسطه صنایع روباتیک می‌توانند به عمر جاویدان دست پیدا کنند.

کرزویل معتقد است که انسان‌ها در این بازه زمانی کوتاه به فناوری‌هایی دست پیدا خواهند کرد که موجب خواهد شد تا آن‌ها به موجوداتی دورگه که ماهیتی مابین انسان و روبات دارند تبدیل شوند. او که در یک سمینار در ایالات متحده سخنرانی می‌کرد در این باره گفت که انسان‌ها به زودی به سطحی از هوش مصنوعی دست خواهند یافت که موجب می‌شود بتوانند از بدن روباتیک و تلفیقی از ذهن انسانی و روباتیک برای زندگی ابدی استفاده کنند.

این ساختار موجب خواهد شد تا ذهن انسان‌ها به نیرومندترین سطوح ممکن از انباره‌های اطلاعاتی و پردازشی ابری متصل شود. مهم‌ترین جمله کرزویل این بود :«ما جهت ارتقاء دادن سطح خود با روبات‌ها تلفیق خواهیم شد.» این ادعا شاید یکی از جدیدترین و جنجال‌ برانگیزترین موارد مطرح شده تا به امروز باشد ولی تاریخ ارائه شده برای آن کمی اغراق آمیز است زیرا بعید به نظر می‌رسد که در بازه زمانی کمتر از 20 سال، بشر به چنین سطحی از دانش دست پیدا کند. جالب اینجاست که در این آینده، گوگل نقش عمده‌ای را ایفا خواهد کرد و در حقیقت نقش رابط مغز انسانی-روباتیک یاد شده و سیستم‌های ابری را ایفا خواهد کرد.

منبع: جام جم کلیک

برای نجات زمین از این 10 روش استفاده کنیم

با این 10 راهکار به زمین کمک کنیم

روز جهانی محیط زیست فرصتی است تا بار دیگر همه مردم جهان را تشویق کنیم که برای حفظ محیط زیست و برداشتن باری از دوش زمین، اقدامات مثبت و موثری انجام دهند.

به گزارش ایسنا،‌ سازمان ملل متحد با انتخاب شعار «هفت میلیارد رویا، یک سیاره؛ با احتیاط مصرف کنیم» تاکید کرده‌ است که میزان مصرف مواد و منابع موجود روی سطح زمین بیش از حد بالاست.

طبق مطالعات انجام شده بیشتر اکوسیستم‌های زمین در نقطه حساسِ کاهش، تحلیل و تغییرات برگشت‌ناپذیر قرار گرفته‌اند که رشد فزاینده جمعیت و توسعه اقتصادی از عوامل بروز این وضعیت هستند.

طبق برآورد‌ها تا سال 2050 در صورتی که روند فعلی الگوی تولید و مصرف به همین روال باقی بماند و جمعیت زمین به رقم پیش‌بینی شده 9 میلیارد و 600 میلیون نفر برسد برای ادامه حیات به همین منوال به سه سیاره نیاز خواهیم داشت.

به گزارش سیلیکون ریپابلیک، سازمان ملل با در نظر گرفتن این وضعیت فهرستی از 10 اقدام کوچک که گام‌های اولیه و البته مهم برای تغییر فضای فعلی به حساب می‌آیند، ارائه کرده که به شرح زیر است:

1- هرازگاهی گیاهخوار شوید.

2- برای سفرهای هوایی از بلیط‌های الکترونیکی استفاده کنید.

3- سعی کنید با اینترنت کارهای خود را انجام دهید.

4- مهارت‌های آشپزی خود را تقویت کنید تا ناچار به خرید غذاهای بسته‌بندی نباشید.

5- یاد بگیرید که نشتی لوله‌های آب منزل را خودتان تعمیر کنید.

6- وسایل قدیمی را بازیافت کنید.

7- در حفظ هر قطره آب کوشا باشید.

8- از لامپ‌های کم مصرف استفاده کنید.

9- ظروف آلومینیومی و شیشه‌ای را بازیافت کنید.

10- برای رفت و آمد از دوچرخه استفاده کنید.

خفاش شب بهتر است از دانشمند بی اخلاق

خفاش شب بهتر است از دانشمند بی اخلاق

دانشمند بی‌اخلاق بدتر از خفاش شب

محمد صالح‌علاء هنرمند

 موضوع یا موضوعاتی در زندگی انسان وجود دارد که ناپسند، تلقی می‌شود. البته این موضوع یعنی ناپسند انگاشتن یک پدیده یا یک موضوع، به طرز فکر و بینش فردی ما نیز، بستگی دارد. یکی از چیز‌های ناپسند، این است که وقتی ناسزا می‌شنویم، به ما برنخورد. به نظر من وقتی انسان (انسان به ماهو انسان و انسان متعادل و طبیعی) ناسزا می‌شنود، باید متغیر شود و به او بربخورد. موضوع دیگر این است که انسان خوب است و باید که بترسد. فقط اشخاص نادان و بی‌فرهنگ هستند که می‌گویند ما از چیزی نمی‌ترسیم. انسان متعادل باید بترسد! اگر احساس ترس وجود نداشته باشد، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. آدم‌های بی‌فرهنگ هستند که برای کاری که می‌کنند، تصمیمی که می‌گیرند، حرفی که می‌زنند و چیزی که می‌نویسند، نقشه‌ای ندارند؛ چون نمی‌ترسند.
 بسیار بد است که آدم، گرفتار کسانی بشود که نمی‌ترسند. ترس، یک آرزوی زندگی است. ترس در زندگی اجتماعی مولفه بسیار خوبی است. «برخوردن» هم بسیار خوب است. باید به ما بربخورد؛ وگرنه از تعریف انسانی
خودمان دور شده‌ایم.
به‌نظر می‌رسد، یک بار دیگر باید همین مسائل ابتدایی اخلاق اجتماعی و فردی را بازخوانی کنیم و آموزش بدهیم. چقدر خوب است که این آموزش‌ها از مدرسه آغاز شود. پیشنهادی می‌کنم پیش از آن‌که خواندن و نوشتن را به بچه‌ها بیاموزیم، باید حرف‌زدن را به آنها یاد بدهیم. برای همین است که ما فقط خواندن و نوشتن را یاد گرفته‌ایم، اما حرف زدن را نه! حرف زدنی که ابزار فرهنگ اجتماعی ما است. خنده‌دارترین شکل آن، این است که من در بزرگسالی بگویم «همانطور که شما عرض کردید، من فرمودم»! شنیدن چنین جمله‌ای نشان می‌دهد که من حرف‌زدن را یاد نگرفته‌ام. اگرچه خواندن و نوشتن را هم خیلی یاد نگرفته‌ایم.
به‌عنوان نمونه، وقتی می‌خواهیم به اداره برق یا محضر برویم، کاغذ و قلمی به دستمان می‌دهند و می‌گویند، برای مدیر نامه‌ بنویس و ما همینطور‌ هاج و واج به دشت سفید کاغذ و این قلم نگاه می‌کنیم و نمی‌دانیم چه بنویسیم و حتی نمی‌دانیم از کجا شروع کنیم. اینها، ریشه‌های اجتماعی دارد و موضوعاتی ابتدایی است که باید به آنها بپردازیم.
 اینها مواردی است که درباره آنها مسامحه کرده‌ایم و آنها مغفول واقع شده‌اند و حالا مشکلات هزینه‌بری برای جامعه ما درست کرده است. واقعیت این است که ما دانشمند بی‌معرفت و بی‌اخلاق نمی‌خواهیم.
 کسی که نمی‌تواند با هموطنش مماشات کند، چرا کلیله و دمنه بخواند؟ چرا گلستان، شاهنامه و تاریخ بیهقی بخواند؟ آدم بی‌فرهنگ، چرا کرکیگارد و هایدگر بخواند؟ به نظر من، دانشمند بی‌اخلاق از خفاش‌شب بسیار بدتر است. خفاش‌شب، به چند نفر تجاوز می‌کند یا چند نفر را می‌کشد، اما دانشمند بی‌اخلاق، آن شیمیدان یا فیزیکدانی است که بمب اتمی می‌سازد و هیروشیما و ناکازاکی را در یک لحظه با خاک یکسان می‌کند و صد‌ها ‌هزار نفر را از بین می‌برد. چنین فردی، احتمالا آدم خیلی باسوادی است، اما آدم بافرهنگی نیست.
 انسان بافرهنگ، بمب هسته‌ای و وسیله و ابزار قتال نمی‌سازد. خفاش‌شب، چند آب شسته‌تر از آن دانشمندی است که ابزار کشتار جمعی را درست می‌کند. اینها به دلیل فقدان فرهنگ و اخلاق اجتماعی است. اخلاق اجتماعی، موضوع‌ بسیار مهمی است و کار بر آنها، وظیفه ذاتی ما به شمار می‌آید. برای این تغییر باید از ابتدا و از این‌که چگونه به یکدیگر سلام کنیم و لبخند بزنیم، شروع کنیم.

هشدار هشدار وقتی شادی نباشد هیچ چیز نیست(خواندنی است)

هشدار هشدار وقتی شادی نباشد هیچ چیز نیست(خواندنی است)

در جامعه ای که شادی نیست، هیچ چیز نیست

نویسنده: امان الله قرایی مقدم*

جامعه ما شاد نیست. این یک واقعیت است. ما یک جامعه غمگین داریم. عوامل موثر بر شادی متعددند، از معماری و رنگ اتومبیل تا لباس و برنامه های رادیو و تلویزیون، همه اینها روی شادی تاثیرگذارند. مسائل سیاسی و مواردی که بین دولت و مجلس رد و بدل می شود همگی روی شادی جمعی جامعه تاثیر دارد. محدودیت ها و محرومیت هایی که مردم در زندگی دارند، وضعیت موسیقی، رسانه ها همه می توانند جزو عواملی باشند که روی شادی تاثیر دارند. وقتی خانم های جوان ما می خواهند به تماشای ورزش بروند و شادی را تجربه کنند و ممانعت پیش می آید، این جوان چطور می تواند شاد باشد؟ این در صورتی است که جامعه ما جامعه جوانی است و شادی در جامعه ما وابسته به شادی جوانان است. جوان ما موسیقی می خواهد، آواز می خواهد، شغل می خواهد، امید به آینده می خواهد، اما هیچ کدام از اینها برایش فراهم نیست. این روزها با هر کسی صحبت می کنیم با ما با خشونت برخورد می کند. اینها همه نتیجه عواملی است که مانع از بروز شادی در جامعه هستند.

    ما در دوران باستان در طول ماه حداقل یک جشن گروهی داشتیم، در اسفند ماه و فروردین این روزهای جشن و شادی ٢٠ روز بوده. در ماه های خرداد و مهر و دی سه روز جشن ملی داشتیم. حالااین جشن ها را نداریم. باید بپذیریم شادی و نشاط در جامعه ما وجود ندارد. شاد شدن جامعه در حرف اتفاق نمی افتد. ما باید از تضادهای گروهی پرهیز کنیم تا بتوانیم این فضای شاد را در جامعه به وجود بیاوریم.

    از نظر پزشکی در جامعه ای که در آن شادی و نشاط وجود ندارد، سلامت جسمی هم به خطر می افتد. جامعه ای که شاد نیست، قدرت دفاعی کمتری دارد. وقوع جرم در این جامعه بالامی رود. بد بینی بین مردم بیشتر می شود. آسیب های اجتماعی بیشتر می شوند. فرار مغزها افزایش پیدا می کند. نبود شادی در جامعه اثرات روحی، روانی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فراوانی دارد و روی تمام بخش های جامعه اثرگذار است. رسانه ها هم می توانند در ایجاد شادی در جامعه تاثیر داشته باشند. اما برنامه های صدا و سیمای ما هم در این بخش ضعیف عمل کرده است. مردم با تمام مشکلات شان به تماشای یک سریال می نشینند که غمناک است و هیچ کجایش شادی را به مخاطب منتقل نمی کند. بلکه پر از نزاع و تنش و مشکلات مربوط به مسکن است.
    مشکلات اقتصادی فراوان و همچنین مشکلات فرهنگی موجود در جامعه هم به این شاد نبودن ها دامن می زند. مردم از حاکمیت انتظار دارند تا زمینه شاد بودن را در جامعه ایجاد کند. افراد تابعی از جامعه هستند و جامعه تابعی از حکومت. طبق تئوری «امرجنس» در کل خاصیتی هست که در جزء وجود ندارد. جزء وقتی که جمع شود می تواند کاری انجام دهد. یک فرد چطور می تواند شاد باشد وقتی شغل ندارد. وقتی آینده اش تامین نیست. وقتی امیدی به آینده ندارد.
    طبق نظریه اصالت وجود ما غم دیگران را می بینیم و نمی توانیم در شادی خودمان به سر ببریم. در جامعه قشر مرفه را می بینیم و امکاناتی که این قشر در اختیار دارد این تصور را ایجاد می کند که بخشی از جامعه شادی را تجربه می کند. در صورتی که طبق این نظریه دیدن غم دیگران باعث غم می شود. چرا که سارتر معتقد است همان طور که من غم را احساس می کنم، دیگران هم آن را احساس می کنند. سارتر معتقد است باید غم و شادی دیگران را احساس کنیم. بنابر این زمانی که یک فرد ثروتمند یا شاد یک فرد فقیر را می بیند، نمی تواند غمگین نشود. باید به نیازها و مشکلات او توجه کند. در نهایت می توانیم به این نتیجه برسیم در جامعه ای که شادی نیست، هیچ چیز نیست و در جامعه ای که غم هست، مشکلات فراوانی وجود دارد و می تواند ایجاد شود.
    *جامعه شناس
     
□