سرود ای ایران به بلندای تاریخ 70 ساله ماندگار شد

سرود ای ایران به بلندای تاریخ 70 ساله ماندگار شد

گزارشگر 
«ای ایران» سرودی به وسعت تاریخ


نویسنده: سعیده اسلامیه

هزار بار هم که آن را شنیده باشی باز هم می تواند ضربان قلبت را بالاببرد. می تواند نفست را حبس کند و کاری کند که همصدا شوی با نوایش.
    
    ای ایران ای مرز پرگُهر
    
    ای خاکت سرچشمه هنر
    
    دور از تو اندیشه بدان
    
    پاینده مانی تو جاودان
    
    سرود ایران روز گذشته 70 ساله شد. از آن روز تاریخی که حسین گل گلاب شاهد صحنه حضور متفقین در خیابان ها بود و ای ایران در ذهن و دلش جوشید 70 سال گذشته است.
    «وقتی در سال ؟ایران تحت اشغال متفقین بود. بعدازظهر یکی از روزهای تابستان در خیابان، شاهد حرکات دور از نزاکت بعضی از سربازان انگلیسی با مردم بودم و از ناراحتی نمی دانستم چه کنم، بی اختیار راه انجمن موسیقی را که تازه تاسیس شده بود، پیش گرفتم. وقتی خالقی مرا دید گفت: چرا ناراحتی؟ واقعه را برایش تعریف کردم. او گفت ناراحتی فایده یی ندارد بیا کاری کنیم و سرودی بسازیم. این بود که سرود ای ایران خلق شد.»
    این تکه یی از خاطره حسین گل گلاب است. شاعر سرود باشکوه «ای ایران» سرودی که این روزها حتی در استادیوم های ورزشی برای تیم های ملی و اختتامیه جشن های عروسی می خوانند. سرودی که بزرگ ترین خواننده آن خود مردم هستند. این شاید تنها ویژگی است که تا امروز آن را ماندگار کرده است. سرودی که دهان به دهان چرخیده و در حافظه همه نشسته است. برای همین در موقعیت های مختلف وقتی نوای ای ایران بلند می شود همه با شور و هیجان همصدا می شوند.
    کسی را تا به حال ندیده ام که سرود ای ایران را دوست نداشته باشد یا وقتی به گوشش رسد احساساتش به قلیان نیفتد.
    اما آنچه بر این سرود در طول این 70 ساله رفته است خواندنی است.
    نخستین اجرای آن، در ؟مهرماه ؟در تالار دبستان نظامی دانشکده افسری در خیابان استانبول دو شب متوالی برگزار شد. سرود ای ایران آنقدر اثر کرد که شنوندگان تکرار آن را خواستار شدند و سه بار تجدید شد. استقبال و تاثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیات نوازندگان را به مرکز پخش صدا دعوت کرد تا صفحه یی از آن ضبط و همه روزه از رادیو تهران پخش شود. اجرای اولیه این اثر ملی نایاب است. اجرای دیگر، مربوط به سال های ؟تا ؟در برنامه گلها است که غلامحسین بنان این سرود را خواند. در سال ؟نیز اُپرای رادیویی این سرود با همکاری ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران با رهبری فرهاد فخرالدینی و خوانندگی اسفندیار قره باغی انجام گرفت. دو اجرای دیگر از این اثر نیز یکی با صدای حسین سرشار و دیگری با صدای رشید وطن دوست موجود است.
    بعد از انقلاب حساسیت هایی روی این سرود به وجود آمد. داشت این سرود به پستوها می رفت که یک بار دیگر سرود ای ایران حماسه آفرید و در جبهه ها و بین رزمندگان شنیده شد.
    در سال ؟گلنوش خالقی، دختر روح الله خالقی که برای بیست و پنجمین سالروز درگذشت پدرش در تهران بود، این سرود را با تنظیمی دوباره برای ارکستر، تکخوان و آواز گروهی تنظیم کرد که در آلبوم «می ناب» توسط انتشارات سروش منتشر شد. تکخوان در این نسخه، رشید وطن دوست است.
    در شصتمین سالگرد ساخت این سرود در مهرماه ؟ارکستر ملی ایران آن را در تالار وحدت اجرا کرد که تمامی ؟نفر جمعیت حاضر در سالن آن را همنوا خواندند.
    موعه : تاریخ ایران