شما در هیچ جای دنیا چنین تلویزیون مفرحی را پیدا نمیکنید که برای همه چیز کشور تعیین تکلیف کند از سیاست گرفته تا پخش زنده صحبتهای ریاست جمهوری، از فوتبال گرفته تا ممنوعالتصویر کردن مربی سابق تیم ملی، از کلاه قرمزی گرفته تا پخش خبر ویژهبرنامه عید 93، بدون اطلاع سازندهاش و از پورنگ گرفته تا کلید دروغ ساختن و البته تبلیغ ماکارونی در برنامه کودک!
آدم لذت میبرد وقتی که تلویزیون را عصرجمعهای روشن میکند و در برنامه مناظره، مرتضی حیدری، سه بار این دو سؤال را مطرح میکند که اساساً نیاز داریم که در این کشور سینما داشته باشیم؟! مگر همه کشورهای دنیا سینما دارند؟! و کارشناس سینمایی برنامه، آقای دکتریست که توی همهی عمرش، به روایت سایت شخصیاش، فقط یک مقاله نوشته در مورد سینما و آن هم...بگذریم![یک نفر بپرسد نگذرم چه کنم؟!]
اینکه آدم بشنود که مایلی کهن برای دومین بار ممنوعالتصویر میشود یا خواهد شد و بعد رجوع کنیم به مورد قبلی و بفهمیم که بار قبلی به خاطر اختلاف قیمت ملک خودش با ملک آقای ضرغامی بوده، خُب مفرح است دیگر! نیست؟«بار قبل وقتی بود که وی در پاسخ یکی از گزارشگران سیما که به باغ هشتصد میلیون تومانی وی در کرج اشاره کرده بود گفت متاسفم که آقایان این گفته را از رسانه ملی پخش کردند. باغ 800 میلیونی من جنب ویلای پنج میلیاردی ضرغامی است.»[روزنامه فرهیختگان]
من کلاً با این اجراهای بیرمق فعلی عمو پورنگ، حال میکنم مخصوصاً حالا که به قول مدیر شبکه دو، این برنامه دارد کالایی را تبلیغ میکند که ما هفتهای یک بار میخوریم!
برادر من! چرا این برنامه نان بربری را تبلیغ نمیکند که ما هر روز میخوریم؟ چرا همراه اول را تبلیغ نمیکند که هر روز با آن حرف میزنیم؟ اصلاً مگر بحث ضرورت یک کالاست؟ بچه میآید برنامه کودک نگاه کند، توی مغزش کاشته میشود که باید فلان چیز را بخوری! بعد میگویند که منظور از کلید دروغ عموپورنگ، کلید روحانی نبوده و توی اخبار شبکه یک هم معترض میشوند که ای بابا! بچهها را وارد دعواهای سیاسی نکنید! آقایان یادتان رفته که چهار سال در این مملکت، بچههای نازنازی جلوی دوربین، حق نداشتند گوجه سبز بخورند چون ممکن بود تداعی شود اهل فتنهاند؟!