تقدیم به سیاستمداران اینده ایرانی
دکتر محمود سریع القلم در ابتدای کتاب "ایران و جهانی شدن" آن را به سیاستمداران آینده ایرانی تقدیم کرده و نوشته است:
تقدیم به سیاستمداران آینده ایرانی
که خدمت را بر قدرت مقدم می دارند؛
که خارج از حوزه تخصصی خود، سمتی را قبول نکرده اند؛
که قبل از آنکه به مقامی برسند، از نعمت علو طبع برخوردار شده اند؛
که قبل از آنکه به مردم خدمت کنند، درون خود را صیقل داده اند؛
که خداپرستی و توجه آنها به ماوراءالطبیعه بی هیاهو است؛
که برای هنر، موسیقی، تئاتر و شمع وقت می گذارند؛
که دست همه شهروندان ایرانی با دیدگاه های مختلف را می فشارند؛
که ظرفیت روانی یک ربع نگاه کردن به یک گل را دارند؛
که تسلط آنها به یک زبان زنده دنیا مانند فارسی آنهاست،
که دغدغه تدبیر، دقت و آینده نگری در کشورداری را دارند؛
که سخن، رفتار و واکنش های آنان با تعادل گره خورده است؛
که تنها در حد ضرورت، در رسانه ها ظاهر می شوند؛
که در مذاکره با بیگانگان برای منافع کشور، از تعداد پلک زدن های طرف مقابل، تحلیل استخراج می کنند؛
که زندگی را با قدرت، سیاست و سمت مساوی نمی دانند.