تا
سال 2003 فقط یک پرواز هفتگی میان دهلی و پکن وجود داشت. امروز این رقم به
26 پرواز رسیده است. تجار، نویسندگان و سیاستمداران نیاز به تعامل،
مناظره، اثرگذاری و اثر‌پذیری دارند.
دکتر محمود
سریع‌القلم گفت در تحقیقی پیرامون روان‌شناسی اجتماعی
و مدیریت که سال گذشته در یکی از دانشگاه‌های معتبر جهان صورت پذیرفت این
نتیجه به‌دست آمد
که ارزش و اعتبار یک متخصص در علوم انسانی، دیگر در
گستره داده‌ها و اطلاعات و مواد خام او نیست، بلکه سطح افراد را توانایی
آن‌‌ها در قالب بندی، ساختار‌سازی و استخراج معنا مشخص می‌کند.
در مورد کتاب رویارویی تمدن‌های هانتینگتون، حدود هزار میزگرد و
همایش در سطح جهان در یک دهه گذشته انجام شده است. این در حالی است که همه
داده‌های کتاب او به سهولت در اینترنت قابل دسترسی است.
یک دانشجوی
کارشناسی می‌تواند همه مواد خام کتاب او را به راحتی به‌دست آورد. ارزش
کتاب هانتینگتون به نوع استنباط و قالب بندی از داده‌ها است که ده‌ها مخالف
و موافق دارد.
توانایی برای چارچوب‌سازی و قالب بندی داده‌ها (Framing) از طریق مطالعه کتاب و گزارش تحقق پیدا نمی‌کند.
یک
محقق، استاد دانشگاه، تحلیل گر و نویسنده در دنیای امروز برای آنکه بتواند
معنای تحولات را درک کند باید در کوران مناظره‌ها و مشاهدات قرار گیرد.
دوره‌ای که فقط با کتاب و روزنامه خواندن می‌شد متوجه تحولات شد، سپری شده
است.
تا سال 2003 فقط یک پرواز هفتگی میان دهلی و پکن وجود داشت.
امروز این رقم به 26 پرواز رسیده است. تجار، نویسندگان و سیاستمداران نیاز
به تعامل، مناظره، اثرگذاری و اثر‌پذیری دارند.
به میزان قابل
توجهی، سرعت تحولات در جهان به شدت افزایش پیدا‌کرده است. فهم منطقی و عینی
این تحولات با مطالعه به‌دست نمی‌آید. سازوکار‌های شناخت تحولات نیز متحول
شده‌است. نیاز به هماهنگی، همکاری و یادگیری، بنیان تصمیم‌گیری‌های عقلانی
گشته است.
اجلاس داووس نمونه‌ای از این سازوکار جدید است. نخبگان
سیاسی، تولید‌کنندگان ثروت و اشتغال، اندیشمندان اجتماعی و اقتصادی و
بزرگان رسانه‌ها در پنج روز گرد‌هم می‌آیند تا از یکدیگر بیاموزند، اثر
پذیرند و اثر بگذارند. حدود 2هزار نفر فرصت قرارگرفتن در کوران مناظره‌ها و
مشاهدات را پیدا می‌کنند.
درایت، ظرفیت فهم طرف مقابل و قدرت بهره
گیری از دانش دیگران، میزان بهره برداری شرکت‌کنندگان از این اجلاس و
اجلاس‌های مشابه را تعیین می‌کند. مطالعه، در معرض دیدگاه‌های مختلف
قرارگرفتن، مشاهده مستقیم تحولات، فهم روش‌ها و منافع بازیگران و مجهز شدن
به آداب نقد کردن و نقدپذیری از سازوکار‌های استخراج معنا و چارچوب‌سازی
است.
در دنیای جدید، انسان‌ها و سامانه‌هایی موفق ترند که با یادگیری و گوش کردن به دیدگاه‌های مختلف، مسائل خود را حل کنند.