کفاشیان مردی برای همه فصول
کفاشیان مردی برای تمام دولت ها
نویسنده: هادی رجب
ما او را با مجامع سفارشی به یاد می آوریم. مردی قد بلند و شکم نقلی و خندان که نقش دست راست مهرعلیزاده را بازی می کرد. آدمی که برخلاف چهره ساده اش، اهل لابی بود. او بعد از آن فهمید دست راست بودن خیلی هم بد نیست. چه در تعریف ماندلایی آن، چه غیر آن. با تغییر دولت در سال 84، او دست راست باقی ماند و با علی آبادی کنار آمد. در ماجرای تعلیق فدراسیون و اتفاقات پس از آن، علی آبادی، که نمی خواست از فوتبال دور بماند، گزینه بهتری جز از او پیدا نکرد. با کفاشیان استقلال فدراسیون کشک می نمود و این هم شد. فدراسیون ضعف مالی پیدا کرد و جبران آن جز دست دراز کردن مقابل رییس راهکار جبرانی دیگری نداشت. کفاشیان مجمع الجزایری را پایه گذاری کرد که خودش در اداره اش مانده. چند سال بعد عباسی که آمد با قریب برای جایگزینی او صحبت کرد. بازگشت به سوی فضای رسانه یی و استفاده از افکار عمومی و ادای مستقل ها را در آوردن لابی گری با استان ها او را در جایش ابقا کرد. باقی ماند اما مستقل نشد وقتی هنوز پایه های اقتصادی فدراسیون می لنگید. تنها چیزی که موفقیت آمیز بود و او را از استعفا رهانید صعود به جام جهانی بود. با انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و تغییر فضا او اطمینان داشت که دست راست باقی خواهد ماند. هیچ وزیر ورزشی نمی تواند کتمان کند که از مدیری چون کفاشیان بدش می آید. حرف گوش کن است و هوای بالادستی ها را دارد و راه ماندن را بلد شده. بعید است بعد از جام جهانی هم دست بخورد. مردی را که مستقل هست و نیست.