وبلاگ اختصاصی روستای حاج سلیم محله
حاج سلیم محله - رضا بژکول این وبلا گ جهت بیان و پی گیری مشکلات روستای حاج سلیم محله تشکیل شده است.وبلاگ اختصاصی روستای حاج سلیم محله
حاج سلیم محله - رضا بژکول این وبلا گ جهت بیان و پی گیری مشکلات روستای حاج سلیم محله تشکیل شده است.نظر کارشناس مطرح فوتبال کشورمان اقای امیر حاج رضایی در مورد کتاب،وچه خوب گفت این استاد بزرگ
کتاب بد مرا مغموم می کند
نویسنده: امیر حاج رضایی
 |
چندی پیش تقارنی رخ داد بین فیلمی که به تازگی دیده ام و کتابی که در ادامه اش خواندم. بعضی وقت ها کتابی که می خوانم با فیلمی که می بینم هماهنگی موضوعی دارد، کتابی که به تازگی خوانده ام «سالخوردگی» نوشته سیمین دوبووار (نشر گل آذین) است. این کتاب در دو جلد به زیست شناسی، قوم شناسی و مساله تاریخی سالخوردگی که در واقع آستانه فرجام است، می پردازد. سالخوردگی درمانی ندارد و یک بحران جهانی است، به هیچ جغرافیایی محدود نمی شود. نتیجتا سالخوردگی انتهای کار هر انسانی است. بعد از این سن وقت رفتن است. دوبووار در این کتاب می گوید که در جوان آینده نامعلوم است، انسان هزار کار نکرده و آرزو دارد اما به سالخوردگی که می رسد آینده کاملامعلوم و تکلیف مشخص است. لابه لای این مسائل می خوانیم که نقش نسل جوان در برخورد با سالخوردگان چیست، جالب اینکه نویسنده پند نمی دهد بلکه این معضلات را آسیب شناسی می کند. فیلم مذکور هم «نورسکا» ساخته الکساندر پین است. این فیلم هم به بحران سالخوردگی می پردازد که چه معضلاتی را فرد سالخورده می تواند برای خانواده اش ایجاد کند. ماجرای فیلم توهم یک پیر سالخورده است که گمان می کند یک میلیون دلار برنده شده اما در واقع این طور نبوده است. کتاب دوبووار با اینکه عنوانش سالخوردگی است اما فقط برای سالخوردگان نیست. در این کتاب می خوانیم که در قوم های بدوی سالخوردگان را از کوه به پایین پرتاب می کردند، یک تحلیل جامع در این رابطه دارد و آن را مقایسه می کند با جامعه امروزی که سالخوردگان را به آسایشگاه منتقل می کنند و این کار عملابا پرتاب از کوه تفاوتی ندارد اما گاهی عناوین کتاب ها مرا فریب می دهد، شاید هم درک من به اندازه نیست. اما چندی پیش کتابی خواندم با عنوان «فوتبال و سینما» نوشته حمید موذنی. من به سینما علاقه دارم و یک شباهت هایی بین سینما و فوتبال می بینم اما نتوانستم با این کتاب ارتباط برقرار کنم، کتاب مرا به بیراهه برد. احساس می کنم موضوع مورد نظر نویسنده پرورده نشده، من که فوتبالی هستم و به سینما هم علاقه مندم احساس می کنم نویسنده نتوانسته ارتباط خوبی بین این دو برقرار کند.
در نهایت فکر می کنم کتاب های خوب زیاد هستند، دریغ است که کتاب خوب نخوانیم و وقت مان گرفته شود. می توان با تحقیق بیشتری کتاب خواند. کتاب بد مرا مغموم می کند. عادتی هم دارم که نمی توانم کتاب را حتی اگر بد باشد نیمه کاره رها کنم اما بعدش پشیمان می شوم.
یاداشت
چه زیبا گفت استاد فوتبال کشورمان در مورد کتابهای که انصافا انسان را مغموم می کند ،کتاب خوب افراد را هدایت می کند مانند یک چراغی می ماند که تاریکی را روشن کند ،کتاب یک دوست به تمام معنا ست که در تنهایی با ادمها سخن می گوید (البته دوست خوب!)کتاب باعث می شود که هیچگاه انسانها در حیات خلوت مستبدین گیر نکند و انچه که انسانیت حکم می کند تن دهد نه سلایق فردی و یا جناحی و گروه،کتاب سازنده انسان است اگر با او باشی در همه وقت در همه جا، تنها او یک دوست و یک شریک واقعی است کتاب با کلماتش ،با صفحه اش،با جلدش ،و با محتوایش ،و با بند بند سطرهایش ما را راهنماست ،پس قدرش را بدانیم و همیشه با خود جهت استفاده از نکته نکته گفتارش زندگی کنیم.
ژاپن شگفت انگیزترین کشور دنیا با فرهنگ خاص خودش
چیز که تاکنون درباره ژاپن نمی‌دانستید
قردادهای میلیاردی در فوتبال و مدیریت نالایق در راس فوتبال و دو باشگاه مطرح کشور،چه کسی پاسخگوست؟
قردادهای میلیاردی در فوتبال و مدیریت نالایق در راس فوتبال و دو باشگاه مطرح کشور،چه کسی پاسخگوست؟
شفافسازی قراردادها برای کوبیدن گروه قبلی بود/ 6 میلیارد را هزینه هزار جوان دم بخت کنیم
محمد دادکان رئیس سابق فدراسیون فوتبال در برنامه امروز (یکشنبه) صبح‌بخیر ایران در مورد حضور ایران در جام جهانی و اینکه قرار است یک گروه مشوق به برزیل اعزام شوند، گفت: «برای حمایت از تیم ملی حضور یک گروه مشوق با وجود 3 حلقه نزدیک به تیم ملی که نمی‌گذارند فردی به تیم نزدیک شود چه فایده‌ای دارد؟چرا باید در این خصوص این همه هزینه کنیم؟ برای اعزام 150 نفر باید چیزی حدود 6 میلیارد تومان پول هزینه کنیم. بهتر است این 6 میلیارد تومان را به هزار جوان بدهیم که به هرکدام 6 میلیون تومان می‌رسد و می‌توانند با آن تشکیل زندگی دهند و جهیزیه تهیه کنند.»
او ادامه داد: «برای این مسئله می‌گویند اسپانسر گرفته‌ایم اما اگر این افراد می‌خواهند به عنوان حامی به جام جهانی بروند خودشان هزینه کنند. دولت اعلام کند ما برای گروه مشوق تیم ملی پول نمی‌دهیم . افرادی که می‌خواهند سی‌دی تهیه کنند و آنجا ارائه دهند این کار را از هزینه شخصی خود انجام دهند. نمی‌دانم چرا رسانه‌ها به این مسئله نمی‌پردازند. از حضور مشوق چه چیزی عاید تیم ملی میشود. وقتی به من نامه داده‌اند و برای حضور در جام جهانی دعوت شد گفتم به جای اینکه 40 میلیون پول برایم هزینه شود خانه می‌نشینم و 3 مسابقه را از تلویزیون تماشا می‌کنم. بهتر نیست این پول‌ها هزینه خانواده‌های بی‌سرپرست شود. وقتی در این کشور سیب‌زمینی کیلویی 4 هزار تومان به فروش می‌رسد آن وقت باید 40 میلیون بدهیم و افراد را به جام جهانی اعزام کنیم. شاید من را به خاطر این صحبت ها تحریم کنند و بگویند دادکان از این پس به تلویزیون نیاید اما با این کارها من تحریم نمی‌شوم و اطمینان داشته باشید اگر حرفی می زنم از سر دلسوزی برای کشورم و منافع ملی می باشد.»
در این لحظات قرار بود میان برنامه‌‌ای بین صحبت‌های دادکان پخش شود که او اعلام کرد نمی‌دانم چرا هر وقت من صحبت می‌کنم می‌گویند برویم میان برنامه ببینیم و از این مسئله خوشحالم.
دادکان در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: «خوشحالم شبکه یک سیما در این رابطه احساس مسئولیت دارد تا بحث حضور مشوقین را شفافسازی کنند. وقتی وزارت ورزش و جوانان دم از شفافسازی می‌زند و اعلام می‌کند مردم از فوتبالیست‌ها منزجر هستند آیا اجازه می‌دهد در این رابطه خود وزارت ورزش نیز مورد بررسی قرار گیرد تا مشخص شود آیا این نظر را مردم نیز درباره آنها هم دارند یا خیر؟ اینکه در جامعه به مردم احترام بگذاریم و شفافسازی کنیم بسیار خوب است اما باید دید آیا در آینده هم چنین اقدامی صورت می‌گیرد. از همین حالا که در فصل نقل و انتقالات حضور داریم مدیرعامل پرسپولیس قراردادهایی که می‌بندد به صورت شفاف اعلام کند اما من به شما قول می‌دهم چنین اتفاقی نمی‌افتد. شفافسازی قراردادهای مدیرعامل قبلی برای گروه قبل بود تا کار دست خودمان بیفتد. دیرود در دیداری که خدمت آقای دکتر جهانگیری (معاون اول محترم رئیس جمهور ) رسیدم تمام این موارد را عرض کردم.»
رئیس سابق فدراسیون فوتبال ایران با اشاره به اینکه افراد برای مدیریت به خوبی انتخاب نمی‌شوند، گفت: «مدیریت در تمامی مسائل نیاز به تخصص، دانش، تجربه و مقبولیت دارد. در ایران مربی یا مدیری که زمین خورده توسط رسانه‌ها مطرح میشود و او را از تیمی به تیمی دیگر انتقال می‌دهند. باید ببینیم و سؤال کنیم که آیا فرد مدیری که برای حضور در سمتی انتخاب میشود آیا مقبولیت دارد. متأسفانه دلمان به حال هیچ چیز نمی‌سوزد و کاری نداریم که یک فرد به جایی می‌رود و پس از حضور خود آنجا را خراب کرده و سپس جدا میشود.»
او ادامه داد: «اگر من و همکارانم به کمک مردم بازار برای باشگاه پرسپولیس، استقلال و فدراسیون پول جمع نمی‌کردیم و این 3 ساختمان شکیل را خریداری نمی‌کردیم معلوم نبود این دو باشگاه و فدراسیون در کجا استقرار می‌یافتند. این اقدام را در سال 83 انجام دادیم.»
دادکان در پاسخ به این سؤال که ممکن است همین انتقاد از او صورت بگیرد و بگوید چرا این همه پول صرف خرید ساختمان کرده است، گفت: «با این حرف شما موافق نیستم. اگر این 3 ساختمان نبود مسئولان پرسپولیس، استقلال و فدراسیون کجا می‌نشستند. حالا شما بررسی کنید و ببینید کدام یک از این امکانات را افزایش دادند. تنها میلیارد میلیارد برای تیم اول خود هزینه کردند و هیچ بازیکن جوانی را به فوتبال کشور معرفی نکردند. 25 میلیارد این فصل هزینه می‌کنند و پس از پایان فصل جاری سال بعد نیز همین هزینه انجام میشود. دو ماه دیگر اگر بررسی کنید می‌بینید قراردادهایی که بسته شده مبالغی بیشتر از قراردادهای سال قبل دارد. بنده موافق قرارداد با رقم بالا نیستم بلکه اعتقاد دارم بهترین بازیکن ایران صد میلیون و بهترین مربی نیز 50 میلیون ارزش دارد. شاید شما اطلاع نداشته باشید اما 8 سال پیش با حسین فرکی بهترین مربی ایران 12 میلیون تومان قرارداد بستیم، مجید جلالی در تیم ملی جوانان 8 میلیون تومان می‌گیرند و محمد مایلی‌کهن نیز 10 میلیون تومان دریافتی داشت، چطور 10 میلیون تومان به یک میلیارد و صد میلیون تومان می‌رسد. مطمئنا همین‌ها هم در این موج حذف خواهند شد. اگر وزارت ورزش راست می‌گوید در دو ماه آینده قراردادها را که به نفع مردم است شفافسازی کند.»
جالب اینجاست که بعد از پایان صحبت‌های محمد دادکان، رئیس سابق فدراسیون فوتبال به شدت مورد تشویق مسئولین و عوامل پشت صحنه برنامه قرار گرفت.
یاداشت
فدراسیون فوتبال باید در دست افرادی کاردان و کارشناس و خاک فوتبال خورده اداره شود نه فردی مثل کفاشیان که همه کارهای خود را با لبخندتوجیح می کند در تمام دنیا اعضای فدراسیون فوتبال از کارشناسترین و مدیرومدبرترین افراد استفاده میشود انها بر اساس برنامه ریزی قوی به دهه های بعد فکر می کنند و راه میروند ولی در کشور ما بر اساس باند و گروه و جناحها ی سیاسی،ای کاش می شد به گوش مسئولین رساند که دنیای تکنولوژی و علم به افراد متخصص نیاز دارد نه تشکیلاتی،با همین سرمایه های که در کشور داریم مثل دادکان ،جلالی ،رضایی ،فرکی،و......می توانیم مدیریت فوتبال کشورمان را به سوی اینده بهتر سوق دهیم و از کژ راهه بیرون بیایم و هزینه ها را در ساختارسازی ،پایه سازی ، و فونداسیون محکم بنا کنیم تا با زلزله چندین ریشتری دلالان ،باندهای مافیایی که این روزها سخن هر محفلی شده اسیب نبیند. به امید ان روز
رضا بژکول دانشجوی ارشد علوم سیاسی
از استعفاء نخست وزیر کره جنوبی به خاطر غرق شدن کشتی تا اصرار به ماندن مسولین به دلیل سقوط اتوبوس واتش سوزی دوزن در یک ساختمان
از آن «استعفا» تا این «اصرار»
اتوبوس شرکت واحد شهرداری تهران در بزرگراه آزادگان با سرعت بالا منحرف میشود و هشت نفر از سرنشینان اتوبوس کشته و بیش از 24 نفر زخمی می‌شوند؛ زخمی‌هایی که هیچ‌کس خود را مسوول و پاسخگو در مقابل آنها نمی‌داند و مانده‌اند معطل که هزینه درمان آنها را چه کسی بدهد؟ مادری خسته و وامانده از دختر مصدوم و مجروحش می‌گوید که نان‌آور خانواده و فرزندان بی‌سرپرستش است. اما کسی پاسخگو نیست. به راستی اداره کلانشهری مانند تهران برعهده کیست؟ وقتی نقدی نوشته میشود عالی‌ترین مقامات شهری زنگ تلفن را به صدا درمی‌آورند و به دوست و آشنا گلایه که فلان کس چه می‌خواهد و چرا می‌نویسد؟ وقتی انسان می‌بیند و می‌تواند بنویسد اما به‌خاطر مسوولانی که گلایه از نوشته‌ات دارند، نمی‌نویسی، احساس گناه می‌کنی. یک درخواست ساده از مسوولان مربوطه دارم. یک روز دست زن و بچه خود را بگیرید و از میان دستفروشانی که پیاده‌رو را به تصرف خود درآورده‌اند و مزاحم رهگذران می‌شوند، رد شوید، آیا مسوول نیستید؟
مجوز چنین مزاحمت‌هایی را کجا صادر می‌کنند؟ همین میشود که پروانه برج‌هایی که در ارتفاعات سربه‌فلک‌کشیده و باغاتی که تغییر کاربری می‌گیرند، ابهامات را دو چندان می‌کند. پرسش این است؛ «شورای شهر تهران» در کجای این معادله قرار دارد؟ در برابر ناوگان فرسوده شهری که مسوول مربوطه به صراحت می‌گوید «سه‌هزار بمب مهیب» را در شهر در حرکت دارد چه کسی پاسخگوست؟ یک دختر 13ساله، شش زن و دختر و یک مرد و زنی که هنوز هویتشان معلوم نیست به‌سادگی جان باختند. وقتی حمل و نقل شهری در میان مباحث سیاسی گرفتار می‌آید سرنوشت ساکنان این کلانشهر بهتر از این نخواهد بود. آقای جعفر تشکری هاشمی، معاون حمل‌ونقل شهرداری تهران از تردد سه‌هزار اتوبوس یاد می‌کند؛ اتوبوس‌های غیراستانداردی که وزیر کشور محمود احمدی‌نژاد شهرداری را مجبور به تحویل تعدادی از این اتوبوس‌های غیراستاندارد کرد. آیا شرکت سازنده، آیا وزیر کشور دستور‌دهنده یا شهرداری که حاضر نیست مسوولیت خود را در قبال حوادث بپذیرد، در این‌باره موضعی ندارند؟ مجلس دومیلیارددلار برای گسترش خطوط مترو مصوب کرد اما دولت اصولگرا زیر بار این قانون نرفت. حالا پس از حادثه واژگونی اتوبوس، عضو شورای شهر به استناد گزارش پلیس می‌گوید «دو بند در گزارش پلیس واضح است؛ یکی تخطی از سرعت مطمئنه و دیگری بی‌مبالاتی شرکت سازنده. یک موضوع دیگر عدم نظارت شرکت طرف قرارداد شهرداری است؛ شرکت سازنده شیشه و سازنده اتوبوس. سازمان استاندارد و پلیس راهوار برای شماره‌گذاری باید پاسخگو باشند و اینکه چرا شهرداری این اتوبوس‌ها را با این ایرادات تحویل گرفته است؟ من درخواست دارم شورای شهر به‌عنوان مدعی‌العموم از این خاطیان شکایت کند.»
این مطالب را نگارنده نگفتم و ننوشتم که مسوولان شهرداری از بیان آن ناراحت شوند و معترض، بلکه جالب است بگویم این همه تخلف را احمد دنیامالی، رییس کمیسیون حمل و نقل و عمران شورای شهر تهران عنوان می‌کند. اما هنوز به‌گفته معاون حمل‌ونقل شهرداری سه‌هزار بمب مهیب در شهر تردد می‌کنند و خبری از حتی یک عذرخواهی ساده هم نیست. و شورای شهر هم ظاهرا فراموش کرده است که اهرم نظارتی لازم در قانون در قبال شهرداری را در اختیار دارد. با سروصدایی که از بیرون می‌آید از پنجره اتاقم به بیرون خیره می‌شوم، یکی از دستفروشان با یکی از خانم‌های خریدار درگیر میشود...! ماموران سد معبر کجایند؟ شاید اگر مجوز برج‌ها بررسی شود شاید اگر سری به قرارداد خرید اتوبوس‌هایی که بمب متحرک در خیابان‌ها هستند، بزنیم به نکات مهم‌تری برسیم. قیافه نخست‌وزیر کره که عمق پشیمانی از چهره‌اش پیداست را در اینترنت جست‌وجو می‌کنم. پس باید کره پیشرفت کند زیرا مسوولانش پاسخگو‌هستند.