هنرمندانی مانند محمدرضا شجریان یا شهرام ناظری که نشان شوالیه را دریافت
کرده‌اند خودشان یک شوالیه و حتی به‌نظر من از یک شوالیه هم مهم‌تر هستند.
آنها سال‌ها زحمت کشیده‌اند. رسیدن به افتخاراتی که طی سال‌های فعالیتشان
کسب کرده‌اند، به این راحتی نبوده. این هنرمندان برای اثبات خود نیازی به
دریافت نشان‌هایی مانند «شوالیه» ندارند البته، نباید فراموش کرد، دریافت
چنین نشان‌هایی کم‌اهمیت نیست زیرا اهدای این نشان‌ها باعث قوت قلب
هنرمندان می‌شود و آنان را به ادامه جدی‌تر راهی که پیموده‌اند؛ دلگرم
می‌کند، به همین دلیل خوشحالم که آنان به حقشان رسیده‌اند
منتها سخن من این
است که شجریان و ناظری با تمام مشکلات موجود برسر راه موسیقی در کشورمان
از پای نایستادند و به راه خود ادامه دادند. وقتی کسی با این مشکلات، راه
خوانندگی را تداوم داده و در موسیقی پایمردی نشان داده، مانند رستم از
هفت‌خوان گذشته و برای همین است که شایسته تجلیل است.