نسل کشی در غزه چه کسی پاسخگوست؟

نسل کشی در غزه چه کسی پاسخگوست؟

بی سرزمین 
علامتی که می شنوید، سونامی مرگی ظالمانه است


نویسنده: محمود معتقدی

از غزه/ تنها پیراهن سرخی برجاست/ این ظالمان زنجیری/ با تو چه نمی کنند؟/ تاریخ/ روزی انتقام تو را می گیرد/
    
    دخترم/ پسرم!/ دیروز/ موج دریای خون تو بود/ فردا/ به بندر جنون ات سفر خواهیم کرد/ با مردان و زنان سوزان ات/ تابستان بدی می گذرد/ برادران دنیایی ات/ چه ساکتند؟/ «گریه را به مستی بهانه کن!»/ پدر!
    
    نسل کشی در غزه/ به اوج می رسد و/ ویرانه ها/ به صف/ آسمان/ یک نفر/ کودکان را دریابد/ دسته دسته/ به آوار می روند و/ با پیراهن سبز و آبی شان/ با لبخند کوچک کوچک کوچک شان!/ دل من/ شرمساری ات را پنهان کن!
    
    گاهی حس مرگ/ شبیه باران/ بر سرت می بارد/ پشت این هیاهو/ کسی می میرد و/ کسی می آید/ چقدر به آزادی ات دل می بندی؟/ با تو گم می شوم!
    
    پای تان را از گلوی غزه بردارید/ آسمان/ جهان شما را می شنود/ دنیا/ جفای شما را می بیند/ دست از ماشه های تان بردارید/ خدا را خوش نمی آید
    
    وقتی کودکی ظالمانه می میرد/ روح زمان فرو می ریزد و/جهان/ از رفتن اش باز می ماند/ نگذارید/ لبخند بچه ها / اینگونه به خاک افتد/ دست و دلم/ هنوز می لرزد
    
    جهان/ آخرین بوسه اش را از تو دریغ می بیند/ کودکان دمشق/ کودکان موصل/ کودکان غزه/ کودکان تو/ کودکان من/
    
    کودکان تشنه از بیداد/ دوشنبه هایت/ اینگونه به باد می رود/ گریه کن
    

    تیرماه 93

   

93