عسل عباسیان: بحث تفکیک جنسیتی همچنان ادامه دارد. آقای
رییس‌جمهور، به‌عنوان شخص اول اجرایی کشور پیش‌تر در این مورد گفته: «در
کجای قانون اساسی مجوز تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها صادر شده و از آن سخنی
به میان آمده است؟» و تاکید کرده: «اسلامی‌کردن دانشگاه‌ها جلو و عقب‌بردن
روسری نیست» اما این روزها موضوع تفکیک جنسیتی، به برخی مراکز عمومی و
ادارات هم کشانده شده و جملاتی نظیر «ما غیرت دینی داریم، حرف ما این است
که نباید اجازه دهیم یک خانم در طول زمان معاشرت بیشتری با نامحرمان داشته
باشد تا با محرمان خود و شوهر و فرزندش» هم مطرح شده هر چند کمی بعد نظرات
تغییر کرد. نظرات چهارچهره را حول این ماجرا پرسیده‌ایم که در ادامه
می‌خوانید.
کامبیز نوروزی حقوقدان
در هیچ‌یک از قوانین فعلی کشور تفکیک جنسیتی فضاهای کاری کارکنان دولت در
سازمان‌های دولتی و عمومی پیش‌بینی نشده است. مگر موارد استثنایی از قبیل
مراکز درمانی یا مدارس، که به‌طور استثنایی و محدود پاره‌ای تفکیک‌های
جنسیتی اعمال شده. بنابراین در بعضی موارد استثنایی که بعضی سازمان‌های
عمومی موضوع تفکیک جنسیتی کارکنان خودشان در فضاهای کاری را اعمال می‌کنند
حاصل یک اعمال سلیقه و سیاست شخصی است که ارتباطی با قوانین و مقررات جاری
کشور ندارد. علاوه بر این چه‌بسا می‌توانیم بگوییم که چنین نگاهی به زنان و
مردان کارمند می‌تواند به نوعی موجب کسر شأن این افراد شریف باشد.
کارمندان اغلب افرادی هستند که در سنین پس از 30سال قرار دارند و افرادی
هستند خانواده‌دار و شریف که خودشان حداقل به اندازه مدیران و روسایشان
مقید به اخلاق و قانون و احکام هستند و در حدی از بلوغ عقلی و اخلاقی قرار
دارند که موازین اخلاقی و شرعی و قانونی را رعایت کنند. این نوع نگاه به
این افراد شریف با شوون انسانی این افراد سازگار نیست. با این ملاحظات وقتی
قوانین و مقررات چنین تکلیفی برعهده مدیران نگذاشته اجرای سیاست تفکیک
جنسیتی در محیط‌های کاری بیشتر یک اقدام سیاسی است. ممکن است برخی مدعی
باشند که این تفکیک موجب آسایش خود کارمندان است. من نمی‌دانم این آیا
مستند به یک کار پژوهش بی‌طرفانه مستقل هست یا نه. اگر واقعا یک کار تحقیقی
مستقل و نظرسنجی مستقل توسط متخصصانی بی طرف که دنبال اثبات ادعاهای
مدیران نیستند انجام شده باشد و به این نتیجه رسیده باشند که این تفکیک
موجب آسایش کارکنان و افزایش بهره‌وری سازمان هست اجرای آن درست است اما
اگر ادعای صرف باشد، مسلما سخنی که فقط ادعاست و مدلل نیست نمی‌تواند مقبول
باشد.
هنگامه اخوان موسیقیدان
سال‌ها پیش شادروان همایون خرم می‌گفتند برای اینکه یک تصنیف خوب نوشته
شود، ترانه‌سرا، آهنگساز و خواننده باید با هم زندگی کنند تا بتوانند اثری
ماندگار را خلق کنند. در واقع وجود یک روحیه جمعی فارغ از جنسیت افراد و در
کنار هم قرارگرفتن آنها باعث می‌شد، نتیجه نهایی کار، درجه یک و مقبول
باشد. این در حالی است که اعمال چنین رفتارهایی سبب دورترشدن افراد و
کمرنگ‌شدن آن روح جمعی است. این‌روزها شاهدیم که همه کارهایی که در گذشته
به‌صورت جمعی انجام می‌شد، متاسفانه به صورت فردی صورت می‌پذیرد و این کمی
نگران‌کننده است.
بیژن میرباقری کارگردان
به نظر من اصولا هر نوع رفتار افراط وتفریطی بیش از قانون و سبقت‌گرفتن از
قانون است. تجربه ثابت کرده که سبقت‌گرفتن از یک امر متداول چه بازتابی
دارد. این نوع سبقت‌گرفتن از عرف جامعه رفتاری است که در دولت نهم و دهم
شروع شد و بازتاب‌هایش متاسفانه امروز هم وجود دارد. تاریخ نشان داده
افراط‌وتفریط راه به جایی نمی‌برد. این طرز تفکر را اگر زیرمجموعه غیرت
اسلامی در نظر بگیریم، باید از خود بپرسیم آیا سایر چیزهایی که غیرت اسلامی
ایجاب می‌کند را رعایت می‌کنیم و فقط این موضوع مانده؟ باید ببینیم مساله
بنیادی‌تری همچون وضعیت فقر و درآمد مردممان را در مقوله غیرت اسلامی چطور
تعریف می‌کنیم. و بعد به‌دنبال بازتعریفی برای این موارد باشیم.