ما و تایوانی ها
رضا بژکول روزنامه نگار
irranews@
توماس فرید من اندیشمند بزرگ آمریکایی، نویسنده و ژورنالیست در پاسخ به یکی از سئوالاتی که از ایشان پرسیده شد که به جز کشور خود(آمریکا) چه کشوردیگری را دوست داری ؟ پاسخ داد تایوان ، وقتی علت را از او پرسیدند گفت که تایوان صخره ای لم یزرع در دریایی پر از امواج طوفانی و بدون منابع طبیعی برای زندگی کردن است چون برای ساخت و ساز هر چیزی را باید از چین شن و ریگ وارد کند که با وجود همه اینها چهارمین ذخایر کلان مالی دنیا را در اختیار دارد چرا ؟ چون به جای کندن زمین و استخراج هر آنچه که بالا می آید ،تایوان ذهن و افکار 23 میلیونی تایوانی را می کاود استعداشان را ،انرژی اشان را ،هوش و ذکاوتشان را چه زن و چه مرد .
همیشه به دوستانم در تایوان می گویم:شما خوشبخت ترین مردم دنیا هستید ،چطور اینطور خوشبخت شده اید ؟ نه نفت دارید ، نه سنگ آهن ، نه جنگل، نه الماس ،نه طلا ،فقط مقدار کمی ذخایر ذغال سنگ و گاز طبیعی و به خاطر همین است که فرهنگ تقویت مهارت هایتان را توسعه داده اید، کاری که در جهان امروز ثابت شده با ارزش ترین و تنها منبع تجدید پذیر واقعی جهان است.
قطعا خیلی ها اسم تایوان را شاید نشنیده باشند و وحتی ندانند این کشور کجاست؟ و چه شاخص هایی دارد ؟براین اساس لازم است به معرفی اجمالی کشورتایوان پرداخته و سپس آن را با کشور خودمان تطبیق دهم که از جهاتی نزدیک به ما است هم درظلم هایی که در طول تاریخ دیده ، هم قرار گرفتن در حساس ترین نقطه ومنطقه ،هم درنزدیکی به دریا ،تایوان 35هزار کیلومتر وسعت دارد که مساحت آن به اندازه سه ایالت ماسو چوست،کانکتیک و ردایلند در امریکا و مازندران ،گیلان ما در ایران است .
تایوان در سال 1978 در پی سیاست های اقتصادی چین شروع که با جمعیتی در حدود 23 میلیون نفر در یک جزیره کوهستانی در سواحل اصلی چین زندگی می کنند، کشور تایوان همانند دیگر کشورها به معجزه توسعه معروف است . آموزش متوسطه در آن اجباری است از طرفی در بحث بهداشت و درمان دارای جمعیت سالم با نرخ مرگ و میر پایین در بین کودکان جهان مطرح و امید به زندگی در این کشور 75 سال می باشد .
دولت مردان این کشور طی سالها تلاش و کوشش توانستند فقر مطلق را از بین ببرند و وضعیت بیکاری ( این کشور قبلا مستعمره بود)را به پایین ترین سطح خود برسانند و در نبرد با نابرابرهای اجتماعی و اقتصادی موفق ترین کشور در آن حوزه و آسیای شرقی باشند .
با رشد معقول اقتصادی و سیاست های دموکراتیک و رقابتی سیستیم آن کشور فساد کمتری داشته و نسبت به کشورهای همجوار از شفافیت لازم برخوردار باشد .
موفقیت تایوان در جنبه های مختلف قابل تامل است ، مسایلی مانند ، تاکید بر آموزش ،توسعه وسیع زیر ساخت ها ،اصلاحات ارضی زود هنگام و کامل ،نرخ پس انداز بالا و سرمایه گذاری ،پراکنش ایده های تجاری از ژاپن و امریکا ،راهبردهای موثر صنعتی شدن دولتی ،آزادسازی انرژی انسانی و خلاقیت از طریق بازار آزاد ،رونق اقتصادی دهه 1960 ناشی از جنگ ویتنام و راهبرد رشد بر پایه صادرات و استفاده این کشور از کمک هایی امریکا در سرمایه گذاری و نه مصرف ،اخلاق کار و نگرش تولیدی نیروی کار جوان و......می توان بر شمرد .
با این تفاسیر آنچه که مد نظر نویسنده است اینکه کشوری با این مشخصات و با کمترین امکانات و حتی منابع در دسترس طبیعی و زیر زمینی چگونه توانسته از خلاقیت ها و دانش روز جهان بهره گیرد و به عنوان قطب بزرگ اقتصادی شناخته شود . چگونه یک کشوری با سازکارهای ابتدایی و داشته های حداقلی و لم یزرع به بزرگترین اقتصاد جهان تبدیل می شود اما کشوری مانند ایران با همه سازوکارها و داشته های حیاتی از منابع طبیعی تا زیر زمینی ،از بهترین جنگل ها برای صنعت گردشگری تا 13 نوع آب و هوایی،از قرار گرفتن در حساس ترین منطقه جهانی تا دستیابی به سه قاره اقتصادی،از داشتن بهترین استعدادها تا بهترین استادها ،از وسعت بی نظیر تا چهار فصل بی فطیر ،از بهترین زمین ها در کشت محصولات کشاورزی تا جاه های عمیق گازی ،از جمعیت مناسب تا منابع انسانی قوی همه و همه به معنی این است که ما هر چیزی که تایوان نداشته داشتیم اما آنچه نکاشتیم بهره برداری از این داشته ها با استفاده از دانش و نوآوری است . سالیان متمادی سعی کردیم با منابع زیرزمینی مصرف کننده خوبی باشیم اما به این نیاندیشیم که آینده از آن کسانی است که توانایی اقتصادی اش و وفور نعمتش از بسترهای مغزی سر بر می آورد نه از بسترهای طبیعی حتی اگر نفت و طلا باشد . و چه زیبا نگارش کرد لستر تارونویسنده امریکایی " کشوری که زیر سلطه ترسوها باشد ،ثروتمند نمی شود ، کشوری ثروتمند می شود که راه را در شکوفایی کاشفان و نواندیشان خود بگشاید "
تا زمانی که اتکای ما به فروش نفت و گاز باشد از رسیدن به قله های رفیع جهانی با همه پتانسیل های موجود بازمی مانیم، وقتی به اوج می رسیم که خود بسازیم نه برای ما بسازند ،شلیچر زیبا گفت :چیزی که همواره شما را به جلو می راند و باعث پیشرفت شما می شود چیزی است که خود ساخته اید .به امید آن روز