طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی، در صورت تصویب، معایب و مزایایی را با خود به همراه خواهد داشت. حد نصاب ١٥درصد آرای ماخوذه حوزه استانی برای انتخاب شدن به نمایندگی، جای بحث و نظر دارد. حال اگر افرادی باشند که بیش از ١٥ درصد آرا را به دست آورده باشند اما در سطح استان به حد نصاب تعداد نمایندگان رسیده باشیم موضوع ١٥ درصد منتفی است. یعنی واجدین بیشترین آرا در سطح استان به مجلس راه خواهند یافت. معایب این طرح با توجه به گستردگی استان ها و با تکیه بر اینکه یک فرد باید فعالیت انتخاباتی زیادی داشته باشد تا بتواند در یک حوزه خود را معرفی کند، کاملامشهود است. افرادی که در حوزه انتخابیه محدود شهرستان ها شناخته شده هستند، در کل استان این گونه نیستند و نمی توانند به مجلس راه یابند. تهران را در نظر می گیریم. استانی با چند شهر کوچک. طبیعی است کسانی که تا امروز در یکی از شهرستان های تابعه این استان به راحتی اکثریت آرای مردمی را کسب می کردند. دیگر نمی توانند در کل استان تهران با توجه به معروف بودن دیگر کاندیداها رای لازمه را کسب کنند. بنابراین حوزه های انتخابیه کوچک و افراد شناخته شده محلی دیگر قادر نخواهند بود در سطح استان به کسب آرای رای دهندگان موفق شوند.
برگزاری این گونه انتخابات صرفا کاندیدای شهرهای بزرگ را به مجلس خواهد فرستاد.
این نوع انتخابات هرچند در کشورهایی که دارای حزب فراگیر هستند با تکیه بر اینکه احزاب تبلیغات انتخاباتی را برعهده دارند نتیجه مثبتی دارد اما در کشور ما که فاقد حزب فعال است چگونه می توان توقع داشت فرد در محله کوچکی بتواند در مقابل هزینه میلیونی کاندیدای شهرهای بزرگ خود را معرفی کند؟
بدترین خبرسال ٩٤ متاسفانه در آغاز این سال بر روی خروجی خبرگزاری ها رفت. دو تن از مامورین فرودگاه جده در عربستان به دو پسر نوجوان ایرانی تجاوز کردند، باور این خبر سخت است و مشکل، نمی توان پذیرفت که مامورین حرم امن الهی دست به چنین اقدام شنیعی بزنند. خروج از یک کشور نیاز به بررسی و بازرسی همانند زمان ورود به آن کشور ندارد کافی است مهر ورود به پاسپورت را رویت کنند و مهر خروج را بزنند.
بازرسی دقیق آن هم خارج از گیت خروجی را نمی توان عملی عادی و طبیعی دانست. ظاهرا سفر حج به نوعی سفر سرگرمی بین عده ای تبدیل شده است والاپرسش این است، بر اساس کدام باور و اعتقاد دو پسرنوجوان به حج عمره می روند، هرچند این اشکال نمی تواند دلیلی برعمل مجرمانه مامورین دولت سعودی باشد.
ایرادی که بر سازمان حج و زیارت ما وارد است تنها این نیست که به حج به عنوان منبع درآمد نگاه می کند، فروش فیش حج تبلیغی است که بر سر هر کوچه و خیابان می توان تبلیغ آن را دید.
لازم است نگاه تازه ای به متقاضیان حج عمره داشته باشیم که از این سفر روحانی سود لازم برده شود. پرسش این است، آیا به همراه کاروان و در مبادی ورودی عربستان، به همراه کاروان ها، مترجم عربی دان داریم تا راهنمای حجاج باشد.در زمانه قبل از بروز انقلاب در حج واقعه ای اتفاق افتاد که با واکنش تند دولت وقت روبه رو شد.
به کار می برند.
بر مسوولان ایرانی فرض است که از این حادثه به راحتی نگذرند. در موضوع حاضربه کیان یک ملت توهین شده است و با هیچ بهانه ای نمی توان از کنار این موضوع گذشت، چه عمل دو مامور سعودی خودسرانه باشد و خدای ناکرده چه پشت پرده دست های ناپاکی با انگیزه های خاصی وجود داشته باشد، نمی توان موضوع پیش آمده را یک حادثه عادی یا جنایتی علیه دو تن از نوجوانان کشورمان تلقی کرد، بلکه این عمل بازخوردی فراتر از یک حادثه و واقعه شنیع ساده و معمولی دارد. به باور من، نه سازمان حج و زیارت بلکه دولت و در راس آن وزارت امور خارجه باید از کلیه راه های قانونی وارد شده و مراجع ما حسب وظایف شرعی خود واکنش درخوری نشان دهند، وقتی مسوولان سعودی در همین ماه های گذشته به بهانه های واهی از صدور ویزا برای زایرین ایرانی خودداری کردند آیا وقت آن نرسیده به توهین مامورین سعودی به حجاج ایرانی که سابقه دیرینه در عربستان دارد پایان بدهیم.
واکنش دولت به هتک حرمت دو نوجوان ایرانی دفاع از حریم و حرمت انسانی ایرانی مان است.
یاداشت
اگر مسئولین در این امر کوتاه بیاییند قدر مسلم به ایرانیت و حتی انسانیت جفا کردند ،ما نبایید اجازه دهیم به واسطه یک فریضه مستحبی حرمت ایرانی ما از سوی وهابیان و دولت مردان ال سعود خدشه دار شود ،ملت متمدن و با وقار ما چنین اجازه ای را به هیچ کشور، بخصوص عربها نخواهند داد ،و در آینده نزدیک حکام جاهل عربستان به دلیل زیر پا گذاشتن ارزشهای انسانی و ایرانی آسیب سنگینی خواهد خورد .
ایرانی بیدار و هوشیار است و اجازه چنین عملی را تحت هر نامی نخواهد داد.
22 آوریل هر سال، مطابق با دوم اردیبهشت ماه، از اواخر دهه 60 میلادی به عنوان "روز زمین پاک" از سوی سازمان ملل متحد نامگذاری شده است.
نظر به اینکه یونسکو از سال 2012 پیشنهاد نمود که هر کس سهمی در جلوگیری از آلودگی کره زمین داشته باشد، ما نیز بر آنیم که بتوانیم سهم کوچک و البته مهم خود را در این زمینه ایفا کنیم.
حال زمین خوب نیست چون:
1- منابع آب شیرین کره زمین به دلیل استفاده بیش از حد و ازدیاد جمعیت کشورها و خشکسالی رو به اتمام است. پایان یافتن منابع آب شیرین به مفهوم پایان زندگی در روی کره زمین است.
2- ساکنان سیاره خاکی آن را به زباله دانی بزرگ تبدیل کرده اند، انواع زباله و به ویژه زباله های الکترونیکی، شیمیایی، بیمارستانی، صنعتی، کودهای شیمیایی، آنتی بیوتیکها، پلاستیک و صدها نوع زباله دیگر به دلیل تلنبار شدن در مکان های دفن زباله امکان نفس تازه کردن را از زمین گرفته است.
3- تغییرات اقلیمی به دلیل استفاده بیش از حد از سوخت های فسیلی در وسایل حمل و نقل، نیروگاههای برق و ... تهدیدی جدی برای آینده زمین است. هم اکنون به همین دلیل ما شاهد بروز خشکسالی های طولانی و وسیع از یک سو و باران های سیل آسا و اسیدی و طوفانهای سهمگین و ویران کننده از سوی دیگر هستیم. این همه فشار برای ادامه حیات کره زمین غیرقابل تحمل است.
4- مصرف بیش از حد کاغذ باعث کاهش جدی میزان درختان روی سیاره زمین شده است. این امر موجب کاهش اکسیژن و بالارفتن دی اکسید کربن در جو زمین شده است.
5- گسترش مصرف برق به دلیل افزایش نقش لوازم برقی در زندگی مردم، از تلویزیون گرفته تا ماشین ظرفشویی، سیستم های تهویه و ... نیاز مردم به مصرف انرژی برق را هر روز بیشتر کرده و در نتیجه به تعداد نیروگاه های تولید برق از انواع سوخت فسیلی و یا اتمی افزده می شود.
پیامد خطرناک این افزایش بالارفتن لحظه به لحظه انتشار گازهای گلخانه ای و از جمله دی اکسید کربن به جو زمین است که باعث گرم شدن کره زمین شده.
پیشنهاد می کنیم، همسو با سازمان یونسکو هر کدام از ما هم به شخصه این کارها را انجام دهیم تا سهمی در پاک نگهداشتن زمین ایفا کنیم:
1- از همین امروز مصرف آب در بخش های مختلف را 20درصد پایین بیاوریم، این کار می تواند از مدیریت آب در شستشوی ظرف و حمام کردن گرفته تا عدم شستشوی خودروها، عدم کاشت گیاهان آب بر در حیاط (مانند چمن و برخی گل ها) و ... انجام شود.
2- پیمان ببندیم که زباله کمتر تولید کنیم. اینکار می تواند از کنترل ولع خرید شروع شود. به هر مقدار که می خواهیم مصرف کنیم، خرید نماییم.
3- برای خرید رفتن از کیسه های پارچه ای دائمی استفاده کنیم، این کار می تواند از تولید روزافزون کیسه های پلاستیکی که عامل مهمی در آلودگی زمین و تولید زباله است، جلوگیری کند.
4- به فروشگاههای بزرگ و طرفدار محیط زیست پیشنهاد می کنیم که کیسه های پارچه ای به صورت سفارشی تولید کنند و در قبال تحویل آن به مشتری پول دریافت نمایند. مثلا هر کیسه خرید کالا 5000ریال. اگر مشتری این کیسه ها را با پول خریداری کند، مطمئنا از دورانداختن آن و تبدیل کردن آن به زباله خودداری خواهد کرد و مکررا از آن استفاده خواهد کرد.
5- به تولید کنندگان آب معدنی و نوشابه سازی ها پیشنهاد می کنیم که مبلغ اندکی بابت قیمت ظرف پلاستیکی آب یا نوشابه محاسبه و از مشتری دریافت نمایند تا با برگرداندن بطری خالی مبلغ به آنها بازگردانده شود.از سوی دیگر دوره گردها می توانند در جمع کردن این بطری ها بخاطر فروش، عملا از پراکنده شدن ظروف پلاستیکی در طرح زمین جلوگیری کنند.
6- در سفرها بیشتر از وسایل نقلیه زمینی مانند قطار استفاده کنیم، میزان سهم آلودگی هوا در وسائط نقلیه در مورد قطار حداقل و در مورد هواپیما حداکثر است.
7- به ادارات و سازمان ها و بانک ها توصیه می کنیم که بجای برگ کاغذ و قبض از تبادل عملیات اینترنتی با توجه به گسترش روزافزون اقتصاد دیجیتال استفاده کنیم. این کار کاهش مصرف جدی کاغذ را به دنبال خواهد داشت و در نتیجه کم شدن قطع درخت.
8- استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و به ویژه انرژی خورشیدی را هم مردم و مخصوصا
مسئولان برنامه ریزی کلان توسعه کشور جدی بگیرند. استفاده از این نوع انرژی برای
پاک نگهداشتن محیط زیست کره زمین دیگر انتخاب نیست، ضرورت است.
9-
در هر کاری که می کنیم، به این بیندیشیم که چگونه می توانیم همین کار را
در تطابق بیشتری محیط زیست انجام دهیم، از شستن ظروف گرفته که می توان با
استفاده کمتر از مایع ظرفشویی ، آب کمتری برای آبکشی به کار ببریم تا
استفاده از روی دیگر کاغذها و خاموش کردن حتی یک لامپ اضافه ... .
و کلام آخر :
حال زمین خوب نیست، نفس سیاره مان به شمارش افتاده، فردا دیر است، زمین همین الان دارد هشدارهای لازم را می دهد.
کره زمین روزبهروز در حال گرم شدن و نابودی است و بزرگترین عاملان این نابودی ساکنان متمدن این سیاره هستند.
جهان ما جهانی پر از شگفتی و زیبایی است؛ اما این جهان زیبا به خاطر اشتباهات انسانها رو به نابودی است؛ چرا که بر خلاف دیگر جانداران سعی دارد زمین را با خود انطباق دهد نه خود را با آن! و به همین خاطر است که ما بیشتر به این میاندیشیم که چگونه نیازهایمان را از آن تامین کنیم تا اینکه فکر کنیم، برای آن کاری انجام دهیم.
انفجار نفتی
در سال ۲۰۱۲ یکی از بزرگترین انفجارهای نفتی در مکزیک اتفاق افتاد. این انفجار علاوه بر نشت عظیم نفتی، باعث مجروح شدن ۱۶ کارگر و کشته شدن ۱۱ نفر دیگر از آنها شد.
نخلستانهای اندونزی
روغن پالم، یکی از ارزانترین روغنهای جهان و اندونزی بزرگترین تولیدکننده آن است. اندونزی تا سال ۲۰۲۰ میلادی نزدیک به ۴۰میلیون تن روغن پالم تولید خواهد کرد و این کار حاصل جایگزینی و نابودی جنگلهای این کشور با نخلستانهاست.
بزرگترین وسیله نقلیه زمینی در جهان
این تصویر بزرگترین وسیله حمل و نقل جهان را نشان میدهد که برای حفر معادن استفاده میشود؛ اما به درستی مشخص نیست این وسیله بیشتر به استخراج مواد معدنی کمک میکند یا به ویرانکردن کره زمین؟
بهشت موج سواران
این تصویر هم متعلق به ساحل جاوا در اندونزی است. بستهبندی مواد غذایی، بطری، تنه درخت و دیگر زبالههایی که در امواج این دریا به چشم میخورد، زنگ خطری برای این بهشت موجسواران است.
ذوبشدن یخها
سالانه ۱.۵ میلیون یخ در ابعاد کشتی تایتانیک آب میشوند. در حال حاضر سطح آبهای جاری به خاطر این تغییر آبوهوایی هر سال حدود ۵۰ میکرومتر افزایش پیدا میکند که این مقدار گرچه ناچیز است؛ اما در طول زمان به مقدار قابل توجهی تبدیل میشود.
سوراخی در زمین
شاید در نگاه اول این عکس شبیه یک سوراخ عمیق در زمین باشد؛ اما در واقع آن بزرگترین معدن الماس جهان به اسم میر است که در کشور روسیه قرار دارد. عمق این معدن، ۲۵۲ متر و قطر آن ۱۲۰۰ متر است. در دهه ۱۹۶۰، سالانه ۲هزار کیلوگرم الماس از این معدن برداشت میشد که الان مقدار آن به کمتر از ۴۰۰ کیلو در سال رسیده است.
ازدحام جمعیت در مکزیکوسیتی
مکزیکوسیتی یکی از پرجمعیتترین شهرهای جهان است. شهری که به ندرت در آن گیاهان به چشم میخورند و این هم به دلیل آلودگی بیش از اندازه هوای این شهر است که امکان رشد را به این گیاهان نمیدهد.
آتشسوزی در جنگل آمازون
خشکسالی سال ۲۰۰۷، باعث آتشسوزی جنگل آمازون شد. سالانه سطح وسیعی از جنگلهای آمازون به این شیوه نابود میشوند. این مقدار معادل سطح یک میلیون زمین فوتبال است!
آلودگی در چین
با توجه به پیشرفتهای صنعتی عظیم، آلودگی هوا در چین به سرعت در حال افزایش است. برآوردها نشان میدهد که قسمت عمدهای از چین دارای هوای ناسالم و حتی بسیار ناسالم است. بیشتر مردم چین از ماسک استفاده میکنند؛ به امید آنکه شاید کمی از اثرات مخرب این آلودگی هوا بکاهند.
میدانهای نفتی کالیفرنیا
بهرهبرداری از این میدانهای نفتی که در ایالت کالیفرنیای ایالات متحده آمریکا قرار دارند، از سال ۱۸۹۹ شروع شد و تا پایان سال ۲۰۰۶ میزان برداشت از این میدانها به ۲میلیارد بشکه رسید. این میدانهای نفتی نه تنها باعث از بین رفتن منابع ارزشمند زمین میشوند که افزایش گازهای گلخانهای و دیگر آسیبهای زیستمحیطی را موجب میشوند.
قطع درختان جنگلی
قطع درختان یکی از عوامل اصلی تغییرات آبوهوایی است. درختان دیاکسیدکربن و دیگر گازهای مضر در اتمسفر را میگیرند و به جای آن اکسیژن تولید میکنند. با قطع درختان، عظیمترین ششهای این سیاره از کار میافتند و مهمتر از همه زیستگاه بسیاری از گونههای جانوری نابود میشود.
پلاستیکها
سوختهای فسیلی از ارزشمندترین و بیبازگشتترین سوختهای جهان هستند که انسانها با تبدیل آنها به اشیای پلاستیکی بیارزش در حال نابود کردن آن هستند و علاوه بر این، با رها کردن این اشیا در طبیعت، حیات دیگر جانداران را هم به خطر میاندازند؛ مثل این پرنده که با بلعیدن این اجسام پلاستیکی غیرقابلهضم، محکوم به مرگ شده است.
بالا آمدن سطح آب دریاها
با توجه به گرم شدن کره زمین و در نتیجه افزایش سطح آب دریا، بسیاری از جزایر کم ارتفاع ممکن است پس از مدتی با مشکل مواجه شده یا به طور کامل ناپدید شوند. با اینکه این اتفاق به صورت فوری اتفاق نمیافتد؛ اما اجتنابناپذیر هم نیست. علاوه بر این نه تنها جزایر که بسیاری از سواحل کشورهای بزرگ هم در معرض این خطر قرار دارند.
گلخانههای سنآگوستین
بیشترین گلخانههای جهان که در این مکان واقع شدهاند، باعث خشکاندن پوششهای طبیعی این منطقه یا همان ساواناها شدهاند.
زبالههای الکترونیکی
با توجه به پیشرفتهای تکنولوژی، بسیاری از قطعات قدیمیتر این ابزارهای تکنولوژیک، انبوهی از زبالههای الکترونیکی را پدید میآورند. زبالههایی که به این زودیها ناپدید نمیشوند. این امر نتیجه کار شرکتهایی است که مدلهای جدید تلفن همراه، تبلت و دیگر آثار الکترونیکی را با فاصله زمانی کوتاهی عرضه میکنند.
تراکم جمعیت
این صحنه از بنگلادش نشان میدهد که چگونه تمرکز جمعیت روی یک قسمت زمین، چهره آن را زشت و زمین را نابود میکند. هزاران سال طول میکشد تا این زبالههای تولیدی انسانها در طبیعت تجزیه شوند.
بحران گنگ
گنگ، بزرگترین رودخانه هند است که اهمیت بسیاری برای هندوها دارد. گنگ در حال حاضر با زبالههای انسانی و صنعتی انباشته شده است؛ با این حال بسیاری از مردم هنوز از آب این رودخانه برای حمام کردن و شستن لباسها استفاده میکنند.
زاغهنشینهای هند
زاغهنشینی، برای آنهایی که توان خرید خانه در شهر ندارند؛ یک نوع شهرنشینی غیررسمی محسوب میشود. این شهرکها که به سرعت در هند در حال گسترش هستند، چهره این کشور را نازیبا کردهاند.