جرمت چیست نماینده شجاع؟حمله به علی مطهری فرزند استاد مطهری به چه بهانه ای؟

جرمت چیست نماینده شجاع؟حمله به علی مطهری فرزند استاد مطهری به چه بهانه ای؟

نشانه های که علوم تجربی نمی تواند در آن ورود کند؟

نشانه های که علوم تجربی نمی تواند در آن ورود کند؟

۱۰ چیز که علم تجربی نمی‌تواند به ما بگوید

فرهنگ > دین و اندیشه - خبرگزاری مهر نوشت:

فرانسیس بیکن معتقد بود که ادراک ما از حقیقت تنها در همان حدی است که مشاهدات ما اجازه می‌دهد و «خارج از حیطه مشاهدات» نه تنها نمی‌توانیم چیزی بدانیم، شاید اصولاً شایسته دانستن آن نباشیم. پوزیتویسم یا اثباتگرایی مکتبی است مبتنی بر تجربه و استقراء که اصالت در شناخت علمی را به مشاهده و آزمایش می دهد اما امروزه در مباحث فلسفه علم انتقادات فراوانی به این رویکرد وارد شده است. شاید بزرگترین نقدی که به این رویکرد وارد است این باشد که تجربه گرایی عرصه دانش بشری را به محسوسات مادی محدود می کند.

آنچه در پی می‌آید ترجمه‌ مقاله ای است از دکتر خالدون سوئیس، استاد فلسفه دانشگاه آکسفورد و عضو انجمن دفاع منطقی از مسیحیت، که نویسنده طی آن ۱۰ ساحتی را که علم تجربی توان ورود به آن را ندارد بر شمرده است.

«من به هیچ چیزی که فیزیکی نباشد اعتقاد ندارم. من فقط به چیزهایی اعتقاد دارم که علم تجربی[۱] به من می‌گوید درست‌اند» این حرفی بود که یکی از دانشجویانم در بهار ۲۰۱۳ در دفترم به من می‌گفت. او البته اشتباه می‌کرد. من در این مقاله، نشانی ۱۰ چیز را به شما می‌دهم که نمی‌توانیم آنها را از علم تجربی صرف به دست بیاوریم.

تفکری که «طبیعت‌گرایی»[۲] یا «علم‌گرایی»[۳] یا «مادی‌انگاری»[۴] خوانده می‌شود، قائل است هیچ چیزی جز جهان فیزیکی و مادی وجود ندارد. این دیدگاه، از بسیاری جهات غلط است. پیشتر در جاهایی در این باره نوشته و سخن گفته‌ام.[۵] علم تجربی (ساینس)، برگرفته از لغت لاتین scientia، راهی است برای فهم جهان و تحقیق درباره‌ آن. من قصد ندارم علم تجربی را «بکوبم» یا تحقیقات تجربی را زیر سؤال ببرم. این یک موهبت شگفت‌انگیز از جانب خداست تا بتوانیم خلقت را درک کرده و ضمناً با استفاده از آن، جهان را تبدیل به «جای بهتری» کنیم. ولی علم تجربی به تنهایی نمی‌تواند همه چیز را به ما بگوید. الان، من ۱۰ چیز را فهرست می‌کنم که ما نمی‌توانیم با علم تجربیِ تنها آنها را به دست بیاوریم:

۱- حقایق منطقی:

ما اساساً برای اینکه بتوانیم یک پژوهش تجربی داشته باشیم، باید این حقایق را به عنوان پیش‌فرض قبول کرده باشیم ولی ما نمی‌توانیم برای کشف حقایق منطقی از علم تجربی استفاده کنیم! در حقیقت هر کدام از این‌ها مسیر خود را دارند. ما برای درک علم تجربی نیاز به منطق داریم. مثلاً اینکه همسر من نمی‌تواند در آن واحد هم باردار باشد و هم باردار نباشد. یک فرضیه نمی‌تواند در آن واحد هم صحیح باشد و هم غلط. اگر همه‌ مادرها زن هستند، پس هر مادری که ما ببینیم ضرورتاً زن خواهد بود. ما راه فراری از این قوانین نداریم. در اصل، علم تجربی خود بر همین حقایق منطقی استوار است.

۲- حقایق فرامادی:

بعضی حقایق درباره‌ جهان (مثل اینکه جهان خارجی تنها بازتابی از آن چیزی‌ است که ما می‌‌اندیشیم یا نه، و یا بحث اراده‌ آزاد ما و اساس خویشتن ما) ممکن نیست ازطریق به کار‌گیری علم تجربی و میکروسکوپ و غیره حل شود! هویت تو، درک تو از خودت و شخصیت تو چیزی نیست که تنها با بررسی «دی.ان.ای»ات مشخص شود.

۳- حقایق اخلاقی:

علم تجربی نمی‌تواند به ما بگوید چه چیزی از نظر اخلاقی فضیلت و چه چیزی ناپسند است. علم تجربی می‌تواند به ما بگوید چه چیزی «هست» ولی نمی‌تواند بگوید چه چیزی «باید باشد» (منظور قضاوت اخلاقی است). علم تجربی می‌تواند بگوید چه کسی مرده، چطور مرده و به چه طریقی کشته شده است. ولی اگر او به قتل رسیده باشد، نمی‌تواند بگوید او باید کشته می‌شد یا نه. «سَم هریس» [Sam Harris ] و بسیاری از افراد دیگر تلاش کردند این کار را بکنند ولی شکست خوردند. [۶]

۴- حقایق زیبایی‌شناسانه:

علم تجربی نمی‌تواند به ما کمک کند که تعیین کنیم چه چیزی زیباست یا چه چیزی زشت است. حتی اگر پای «نسبت طلایی» به میان بیاید. [۷]

۵- حقایق ریاضی:

اگر بخواهیم صرفاً به علم تجربی و آزمایش تکیه کنیم، ابداً نمی‌توانیم یقین کنیم دفعه‌ بعد که صد را در صد ضرب کردیم، عدد ده هزار به دست بیاید. درست است که قضیه فیثاغورث و دیگر قواعد ریاضی به ما در فهم علم تجربی کمک می‌کند [ولی خود برگرفته از علوم تجربی نیستند]. ما اگر تنها به علم تجربی استناد کنیم، نمی‌توانیم ثابت کنیم که قوانین ریاضی، همواره نتایج ثابت می دهند. در حقیقت ما برای درک علم تجربی به ریاضیات نیازمندیم، نه اینکه برای فهم ریاضیات به علم تجربی نیازمند باشیم.

۶- حقایق شناختی:

دانشمندان علوم تجربی هرگز نمی‌توانند به ما بگویند تجربه‌ عشق یا نفرت یا در معرض خیانت قرار گرفتن، «چه طور حسی دارد». ام.آر.آی و سی.تی. اسکن هم نمی‌توانند چیزی در این باره بگویند. این حس، یک نوع شناخت خصوصی و شخصی است که ممکن نیست از علم تجربی حاصل شود. خود دانشمندان علوم تجربی نیز به آن Qualia [کیفیات ذهنی] لقب داده‌اند. این یک جور تجربه‌ درونی هر شخص است که نمی‌توان به یک پژوهشگر علوم تجربی قرض داد [تا برای دیگری تشریح کند]. گذشته از این، این عبارت که «من نمی‌توانم به چیزی که غیر‌فیزیکی است اعتقاد داشته باشم» خودش یک چیز غیرفیزیکی است! این نشان می‌دهد که چرا ما را در فلسفه از عبارات «تناقض‌دار» صحبت می‌کنیم!

۷- حقایق ادبی: ما با استفاده از علم تجربی صرف نمی‌توانیم بفهمیم که هاکلبری فین (اثر مارک توآین) جذاب‌تر از آگاممنون (اثر هومر) است. رسیدن به حقایق ادبی هم نیازمند بررسی است، اما نه آن بررسی‌هایی که با میکروسکوپ انجام می‌شود.

۸- قوانین جهان‌شناختی فیزیکی:

قوانین و معادلاتی وجود دارد که در بسیاری از بنیادهای جهان، جاری‌اند. مثلاً ترمودینامیک، الکترومغناطیسم، جاذبه و ... که اکثر کیهان شناسان می‌گویند از ۱۳ میلیارد سال پیش وجود داشته‌اند. اینها چیزهایی هستند که باعث می‌شود علم تجربی بتواند به کارش ادامه دهد، اما علم تجربی خود به تنهایی قادر به شرح آن‌ها [و اینکه از کجا و چرا آمده‌‌اند] نیست.

۹-بخشش و صلح:

هرچه را می‌خواهی مطالعه کن ولی با بیولوژی و شیمی تنها، نخواهی توانست حتی یک قدم به یافتن بخشندگی و صلح با کسانی که به تو صدمه‌ زده‌اند نزدیک شوی.

۱۰-هدف و امید:

با اینکه سراسر زندگی تو زیر ذره‌بین و موشکافی دقیق پژوهش‌های تجربی است، نخواهی توانست «هدف زندگی» را از خلال این پژوهش‌ها کشف کنی. دانشمندان علوم تجربی تنها می‌توانند کشف کنند موجودات زنده‌ای که هدف دارند، ماندگارترند؛ ولی هیچ کدم از این پژوهش‌های تجربی نمی‌تواند بگوید هدف زندگی چیست.»

با گلهای زیبا به استقبال بهار برویم

با این تصاویر بهاری به استقبال بهار برویم

انیشتن ایرانی افتخار ایرانی (زهرا حقانی)

انیشتن ایرانی افتخار ایرانی (زهرا حقانی)

انیشتین بعدی یک زن ایرانی است +عکس

مجله فوربس می نویسد : « شاید انیشتین بعدی یک زن ایرانی ۲۷ ساله با نام زهرا حقانی باشد».

به گزارش خبرگزاری مهر، خیلی سخت است که کسی انیشتین را دوست نداشته یا کسی به کارهای تحقیقاتی او علاقه نداشته باشد. نشریه فوربس در مقاله ای می نویسد: « انیشتین بعدی شاید یک زن ایرانی ۲۷ ساله با نام«زهرا حقانی» باشد. او یک محقق ایرانی است که دکترای خود را در مطالعات نیروی جاذبه زمین و اختر شناسی از دانشگاه شهید بهشتی ایران دریافت کرده و اکنون به عنوان استادیار دانشکده فیزیک در دانشگاه دامغان مشغول فعالیت است.

وی به تشریح نظریات و تئوری های آلبرت انیشتین و کشفیاتی که در سال های اخیر بر اساس فرضیه ها از جمله تصویر برداری های دوربین فضایی هابل از یک ستاره در حال انفجار که نور برآمده از آن گروهی از کهکشان ها را نابود کرده، می پردازد.

نشریه فوربس می نویسد: « شرکتی با نام «اسپارو» در حال تحقیق و تهیه گزارشی از اسامی دانشمندان و پژوهشگرانی از سراسر دنیاست که در رابطه با انیشتین به تحقیق می پردازند و زهرا حقانی، یکی از افرادی است که توجه این شرکت را به خود جلب کرده تا نظریات و بررسی های او مورد توجه قرار گیرد. »

مردان بزرگ جهان در ابتدا چه کاره بودند(یادمون باشه مهم نیست الان کجاییم، مهم اینه که کجا می خوایم بریم)

آیا می دانید مردان سرشناس در ابتدا چه کاره بودند

آیا می دانید مردان سرشناس در ابتدا چه کاره بودند
یادمون باشه مهم نیست الان کجاییم، مهم اینه که کجا می خوایم بریم
 

آدولف هیتلر دیکتاتور آلمان: نقاش پوستر	آلبرت انیشتن ‚فیزیکدان: منشی اداره ثبت	امیر کبیر صدراعظم ناصرالدین شاه: آشپز و منشی
جیمی کارتر‚رییس جمهور آمریکا: بادام کار	رونالد ریگان‚ریسس جمهور آمریکا: هنر پیشه سینم	کلارک گیبل‚هنرپیشه سینما: چوب بر
گاندی‚رهبر فقید هند: وکیل دادگستری	جرج واشنگتن‚رییس جمهور آمریکا: کشاورز	نادرشاه افشار: پوستین دوز
آلپتکین سر سلسله غزنویان: غلام زر خرید	فرخی سیستانی ‚شاعر: کارگر کشاورز	پاندیت نهرو‚نخست وزیر هند: وکیل دادگستری
ساموئل مورس‚مخترع آمریکایی: نقاش	جک لندن ‚نویسنده آمریکایی: کارگر کشتی	آبرهام لینکن ‚رییس جمهور آمریکا: هیزم شکن
آناتول فرانس‚نویسنده فرانسوی: کتابفروش	مولیر‚نویسنده بزرگ فرانسوی: هنر پیشه	هربرت جرج ولز‚نویسنده انگلیسی: شاگرد بزاز
فیدل کاسترو‚رییس جمهور کوب: دانشجوی حقوق	ناپلئون بناپارت‚امپراطور فرانسه: افسر توپخانه	کریم خان زند: تیر انداز سپاه نادرشاه
توماس ادیسون‚مخترع آمریکایی: تلگرافچی	آلفرد نوبل ‚بنیانگذار جایزه نوبل: کارگر کارخانه	والت دیزنی‚مخترع سینمای انیمیشن: پادوی مغازه
میکل آنژ ‚ نقاش و مجسمه ساز ایتالیایی: سنگ تراش	هانری فورد کارخانه دار آمریکایی: ساعت ساز	ویلیام شکسپیر‚نویسنده انگلیسی: هنر پیشه سیار
چارلز دیکنز‚نویسنده انگلیسی: منشی	موسولینی ‚دیکتاتور ایتالیا: روزنامه نویس	یعقوب لیث‚سر سلسله صفاریان: رویگر
شون کانری‚هنرپیشه سینما: بنا و راننده کامیون	جرالد فورد‚رییس جمهور آمریکا: مانکن لباس مردانه

نابغه هایی که در دوران خود کودن شمرده می شدند!

1- آلبرت اینشتین (AlbertEinstein) در کودکی دچار بیماری دیسلسیک بود. یعنی معنی و مفهوم کلمات و عبارات را درست تشخیص نمی داد. معلم آلبرت اینشتین او را عقب مانده ذهنی، غیر اجتماعی و همیشه غرق در رویاهای احمقانه توصیف می کرد، ضمنا وی دوبار در امتحانات کنکور دانشگاه پلی تکنیک زوریخ مردود شد!

2. توماس ادیسون (Thomas AlvaEdison) که معلمانش از آموزش او در مدرسه عاجز مانده بودند در تمام طول تحصیل کم ترین نمره ها را از درس فیزیک می گرفت ولی همین شخص بعدها موفق شد بیش از هزار وصد وپنجاه اختراع به جامعه بشریت عرضه کند که بیشتر آنها در زمینه علم فیزیک بوده است!

3. بتهون (Ludwig van Beethoven) معلم او می گفت در طول زندگیش "اوچیزی یاد نخواهد گرفت"


4. پیکاسو (Pablo Picasso) یکی از معروفترین نقاشان جهان بدون کمک و حضور پدرش که در زمان امتحانات کنارش می نشست نمی توانست در درس هایش نمره قبولی کسب کند!


5. هیلتون (Conrad NicholsonHilton) که مالک بیش از 300هتل در سرتاسر دنیاست در دوران کودکی برای گذران زندگی مجبور بود کف سالن‌ها و هتل ها را طی بکشد!


6. جیمز وات (James Watt) که مخترع ماشین بخار بود فردی کودن توصیفش می کردند!


7. امیل زولا (Émile François Zola) نویسنده بزرگ فرانسوی دانش آموزی تنبل بود که در مدرسه از درس ادبیات معمولا نمره صفر می گرفت!


8. ناپلئون بناپارت (Napoleon Bonaparte) مدرسه خود را با رتبه 42 به عنوان یک دانش آموز غیر ممتاز ترک کرد!


9. لویی پاستور (Louis Pasteur) در مدرسه یک محصل متوسط بود و در دوره لیسانس در درس شیمی بین 22 نفر رتبه 22 را کسب کرد!