خانواده شهدا چشم و چراغ این ملتند(چرا پدر و مادر شهید  در کانکس زندگی می کند!؟ )

پدر و مادر شهیدی که در کانکس زندگی می کنند 

پس از گذشت ۲ سال و ۸ ماه از وقوع زلزله ارسباران ، حاج فیض اله فیضی و ننه قیز نعمتی ( پدر و مادر شهید عوض فیضی ) ساکن روستای زلزله زده ی آقاکندی از توابع شهرستان اهر هنوز در یک کانکس زندگی می کنند.

راز افرادی که عمر طولانی داشته اند چی بود؟

 راز افرادی که عمر طولانی داشته اند چی بود؟

 

راز عمر طولانی در چیست؟ +تصاویر

 

اسرار 11 نفر از مسن‌ترین افراد جهان که عمر طولانی داشته‌اند، چه بوده است؟

مسن‌ترین افراد جهان، اسراری که باعث عمر طولانی آنها شده است را به اشتراک گذاشته‌اند.

-
-
-
-

«آلیس هرز سامر» متولد 26 نوامبر 1903 که در سن 108 سالگی درگذشت، آلیس گفته بود خنده و مثبت اندیشیدن باعث طول عمر می‌شود.

«ساکاری مومویی» در سال 1903 متولد شد و 5 فوریه گذشته 112 ساله شده است؛ در حال حاضر سمت ریاست دارد؛ وی گفت: غذای سالم خوردن و زود بیدار شدن می‌تواند دلیلی برای طول عمر باشد.

«جسی گالان» شهروند اسکاتلندی که 109 سال دارد؛ وی هر روز صبح یک کاسه فرینی می‌خورد و ورزش را هیچ‌ وقت ترک نکرده است.

«مامی ریردن»  114 سال و نیم عمر کرد و در سال 2013 درگذشت؛ او از قدیمی‌ترین شهروندان آمریکایی بود؛ وی در سال 2011 به یک روزنامه محلی گفته بود: همیشه به دیگران کمک کنید و با دیگران آنطور رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار شود، کارهایتان را خودتان انجام دهید و سالم زندگی کنید، خداوند به عمر شما برکت می‌دهد.

«الکساندر ایمیچ» یکی دیگر از قدیمی‌ترین افراد امریکایی بود؛ تصویری که مشاهده می‌کنید قبل از مرگ وی در ماه ژوئن سال 2014 در خانه‌اش در نیویورک گرفته شده است. وی در مورد اسرار عمر طولانی خود گفته بود: تغذیه مناسب، ژنتیک خوب، ورزش، استرس نداشتن دلیلی برای داشتن عمر طولانی است.

«سالوستیانو سانچز بلازکز» 112 سال عمر کرد؛ وی روزانه یک موز، شش میوه  و غذاهای ساده می خورده و در خوردن غذا زیاده روی نمی کرده است.

«ژان کلمان» تا سن 122 سالگی عمر کرد، این زن فرانسوی در تمام طول زندگی خود یک بار هم مریض نشده بود و حتی یک بار هم نزد دکتر نرفته بود؛ ژان هیچوقت الکل، سیگار و شیرینی مصرف نکرده بود و  تا سن 100 سالگی هر روز دوچرخه سواری می‌کرده است.

«بس کوپر» در سال 2011 که 116 سال داشت، نام وی به عنوان رکورد دار وارد کتاب گینس شد، وی به ندرت تنقلات می‌خورد، همیشه فعال بود، هیچوقت به کارهایی که داشت فکر نمی‌کرد و هیچ وقت استرس نداشت.

«لیلا دِنمارک» اولین متخصص اطفال شاغل در جهان بود که عمر طولانی داشت؛ وی در سن 103 سالگی بازنشسته شد و 11 سال پس از بازنشستگی مدام آب می‌نوشید، رژیم غذایی وی در دو وعده غذایی پروتئین و سبزیجات بوده و از خوردن مواد قندی خود داری می‌کرده است؛ وی حتی در سن 114 سالگی کیک تولد خود را نخورد.

«میسائو اُکاوا» 116 ساله است؛ به نظر وی سوشی به خصوص ماهی و برنج بخارپز، خواب به موقع و حداقل 8 ساعت در شب باعث عمری طولانی می‌شود.

«هیدکو آرما» 101 ساله و ژاپنی است؛ وی معتقد است کمتر خوردن گوشت قرمز و محصولات لبنی موجب طول عمر می‌شود.

چرا پوتین دیگر قدرتمند نیست؟

چرا پوتین دیگر قدرتمند نیست؟

پوتین قدرتمند نیست

«ولادیمیر پوتین» بار دیگر خود را پشت دیوارهای کاخ‌کرملین پنهان کرد؛ سیاست او که از آن به عنوان «قدرتی عمودی» یاد می‌شود، گویی توانایی آن را دارد که پوتین را تا پایان سال۲۰۲۴ میلادی به‌عنوان رییس‌جمهوری روسیه نگه دارد؛

در این صورت او بعد از استالین تنها کسی است که طولانی‌ترین دوران زمامداری را در این کشور برعهده داشته است. اما از زمانی که او دوباره به کاخ‌کرملین راه یافت، به‌وضوح می‌توان شکاف‌های به‌وجودآمده در عرصه سیاسی این کشور را مشاهده کرد.

هرچند دوکتاب متفاوت درباره دولت پوتین به رشته تحریر درآمده، اما نتیجه‌گیری هردو آنان یکسان است. «مردی بدون صورت» نوشته «مشا گسن»، یکی از معروف‌ترین روزنامه‌نگاران مسکو، در واقع زمانی را بررسی می‌کند که پوتین با وجود هرج‌ومرج اوایل دهه۹۰میلادی، شهردار سنت‌پترزبورگ بوده است. به نوشته نویسنده این کتاب، در آن دوران روسیه در برابر فرآیند دموکراسی به‌شدت مصون شده بود. همچنین در این کتاب تایید شده نخستین نقطه آغازین ورود پوتین به صحنه سیاسی روسیه در واقع در همین‌زمان کلید خورده است.

یکی از اصلی‌ترین دلایلی که منجر شد پوتین بتواند تا این‌درجه صعود کند، آن است که حتی قوی‌ترین و نزدیک‌ترین متحدان او کوچک‌ترین ایده‌ای درباره اینکه او چگونه رفتار خواهد کرد، ندارند.

به همین دلیل برخی از این افراد مانند «ولادیمیر گوسینسکی» و «بوریس برژوفسکی» که بسیار به او نزدیک بودند، خاک روسیه را ترک کرده‌اند. تغییر چرخشی و غیرمنطقی پوتین به سمت تشکیل حکومت مطلقه تنها به دورانی که سمت شهرداری سنت‌پترزبورگ را در اختیار داشت، مربوط نمی‌شود، بلکه این تغییر ماهیت تحت‌تاثیر عضویت او در (ک‌گ‌ب) نیز صورت گرفته است چرا که او اکنون بیش از هرچیز به سیلویکی‌ها (قدرتمندان عرصه اقتصاد روسیه) و چکیست‌های (نخستین پلیس سیاسی وفادار به ریشه‌ها) وفادار است.

 خانم گسن در کتاب خود سعی کرده است به جنبه و اتفاق‌های تاریک کشورش مانند بمب‌گذاری در آپارتمان روسیه در سال۱۹۹۹ میلادی که توسط چکیست‌ها صورت گرفت، بپردازد. او در این کتاب تاکید می‌کند شهروندان معمولی روسیه به خاطر شخص پوتین از او حمایت نمی‌کردند، بلکه آنان در حقیقت به‌دنبال شخصی بودند که بتواند بی‌نظمی دوران بوریس یلتسین را مهار کند و ثبات را برای کشورشان به ارمغان بیاورد.

1. مندراس که یک فرانسوی متخصص روسیه است، در این کتاب درباره حکومت بی‌وقفه در زمان تزار‌ها صحبت کرده است. او معتقد است با وجود گره‌خوردن تاریخ روسیه با دیکتاتوری خشن، این کشور، دولت بسیار ضعیفی دارد و ساختار نهادی آن همچنان ناقص است.

این در حالی است که پوتین با بزرگ‌ترین اعتراض از زمان کمونیست‌ها روبه‌رو بوده است؛ طبقه متوسط روسیه که بیشتر در مسکو و سنت‌پترزبورگ اقامت دارند، دیگر به طور آشکار با دولت او مخالفت می‌کنند و از طریق اینترنت دولت مسکو را به نقد می‌کشند. از سوی دیگر، با کاهش قیمت نفت، توانایی پوتینیسم برای افزایش استانداردهای زندگی با چالش‌های بیشتری مواجه می‌شود.

در صحنه‌ای از این دوکتاب انتقادی، روسیه متعلق به پوتین به‌دنبال حوادث اخیر با سراشیبی سقوط مواجه می‌شود و قدرت عمودی او شکننده‌تر از گذشته به نظر می‌آید؛ این شرایط حتی ماندن پوتین در کاخ کرملین را تا سال۲۰۱۸ با شک‌وتردید روبه‌رو می‌کند و حتی ممکن است لقب اهدای «مرد قدرتمند» که توسط یکی از نزدیکان پوتین به او اعطا شده است، زود‌تر از آنچه به‌نظر می‌رسد، از یاد‌ها محو شود و رییس‌جمهوری کنونی روسیه بسیار سریع‌تر از آنچه به‌نظر می‌رسد، به چهره‌ای ضعیف تبدیل شود.

تنها 3 درصد خصوصی سازی واقعی صورت گرفته!؟

انتقاد یک اقتصاددان از شیوه اجرای اصل 44/به نام خصوصی سازی اموال دولت را به عنوان رد دیون واگذار کرد

اقتصاد > اقتصاد کلان - محمود جامساز، اقتصاددان و استاد دانشگاه در رابطه با خصوصی سازی شرکت ها در دولت پیشین توضیح داد و گفت: به نام خصوصی سازی اموال دولت را به عنوان رد دیون واگذار کرد.

« گرچه ایده خصوصی سازی یکی از راهکارهای برون رفت از تصدی گری ها و مدیریت های دولتی در اقتصاد است اما به دلیل ساختارهای سنتی و واپس گرای موجود متاسفانه فرآیند اجرای خصوصی سازی در ایران به بیراهه رفت و نتایج مورد هدف بدست نیامد.» این جملات محمود جامساز، اقتصاددان و استاد دانشگاه است که در رابطه با خصوصی سازی شرکت ها در دولت پیشین گفت و ادامه داد:  از نیمه دوم دهه 70 میلادی به دلیل بحران های متعدد اقتصادی بحران هایی که در رژیم های با حاکمیت اقتصاد دولتی و رفاه در جهان رخ داده بود بسیاری از کشورهای با شکست اقتصاد دولتی مواجه شدند.

وی در گفت و گو با خبرگزاری خبرآنلاین افزود: بر اساس آموزه های اقتصاد دانانی نظر میلتون فریدمن پایه گذار مکتب شیکاگو که به عنوان مشاور خانم تاچر در انگلستان فعالیت کرد و همچنین ریگان در آمریکا امر خصوصی سازی یعنی واگذاری تصدی گری دولتی به بخش خصوصی به انجام رسید تا خصوصی سازی در انگلستان و آمریکا نمونه هایی از فرآیند موفقیت آمیز خصوصی سازی در جهان شناخته شد.

جامساز در رابطه با خصوصی سازی در ایران و اجرای اصل 44 قانون اساسی تصریح کرد: ابتدا تغییرات و اصلاحاتی در در اصل 44 قانون اساسی صورت گرفت و سپس برنامه های توسعه اقتصادی و پس از آن سیاست های کلی نظام همه در جهت اصلاح نظام اقتصادی دولتی تدوین شد. یکی از رویکردها همانطور که اشاره شد خصوصی سازی بود که متاسفانه در فرآیند اجرا از مسیر اصلی خارج و به جای اینکه تصدی گری ها و مالکیت های دولت کم شود تصدی گری های دولت روزبروز بیشتر شد و اصولا اهداف خصوصی سازی لوث شد.

این اقتصاددان همچنین ادامه داد: چنانچه به بودجه های سالیانه نگاهی بیاندازیم متوجه می شویم دولت چقدر به لحاظ درآمدها و هزینه ها هر سال فربه تر شده و متاسفانه به سبب سومدیریت دولت کسر بودجه ها افزایش یافته که نحوه تامین کسر بودجه کشور با چالش های افزایش نقدینگی و تورم و بیکاری روبرو ساخته است.

تنها 3 درصد خصوصی سازی واقعی صورت گرفت

جامساز با بیان اینکه خصوصی سازی مخصوصا در بند ج اصل 44 سیاست های کلی نظام که 35 درصد به بخش خصوصی واقعی واگذار می شود گفت: یکی از ناکارآمدترین روش های خصوصی سازی در دولت پیش انجام گرفت. زیرا 40 درصد از سهام دولتی در فرآیند سهام دولت واگذار شد و 20 درصد در دولت باقی ماند و 5 درصد سهام مدیریتی بود .کدام بخش خصوصی تمایل دارد که در شرکت هایی سرمایه گذاری کند که تنها 35 درصد از آن را شامل باشد؟ این به معنای تفویض مدیریت و تصدی گری به بخش خصوصی سازی نیست.

این کارشناس اقتصادی همچنین ادامه داد:سهامی که به موجب بند ج واگذار شد به بخش های خصوصی واگذار نشد بلکه بخشی شرکت های دولتی و همچنین در مقابل بدهی دولت به برخی سازمان ها نظیر تامین اجتماعی واگذار شد. وی ادامه داد: به اعتقاد وزیر کنونی اقتصاد و دارایی تنها 3 درصد خصوصی سازی واقعی صورت گرفته پس می توان گفت گرچه ایده خصوصی سازی یکی از راهکارهای برون رفت تصدی گری ها و مدیریت های اقتصاد است اما به دلیل ساختارهای سنتی و واپس گرای موجود متاسفانه فرآیند اجرای خصوصی سازی به بیراهه رفت و نتایج مورد هدف بدست نیامد.